بزرگنمايي:

نسیم گیلان - رشت- امیر ضیائی، جوان خوش ذوق اهل بندرانزلی 30 قاب عکس از سه سال پیاده روی با کاروان پیاده اربعین حسینی را با برپایی نمایشگاهی به مناسبت فرارسیدن اربعین به نمایش گذاشت.

استشمام عطر خاک کربلا و سجده بر آن تربت بی همتا آرزوی هر دلداده و شوریده حالی است تا شور و شعور را ره توشه کرده و به شوق دیدار محبوب، زمین و زمان را گذر کند تا سرمه وصل را به دیده کشیده و چشم به گوشه نگاهِ نگار، روشن کند.
زیارت، زبان دلدادگی است و تلاشی برای محبوب طلبی ، آیینه ای از عشق است که می ‏تواند نشانی از احساس و شوق درونی انسان و علامتی از تعلق خاطر او باشد و زائر می کوشد با ارمغان محبت، محبوب خوبان گردد.
بی شک زائری که توفیق، یار او می شود تا با پای پیاده به زیارت مزار امام حسین(ع) مشرف شود، از جریان روزمره زندگی مادی دور می شود تا از فیض روحانی زیارت، بهترین توشه را برچیند؛ چرا که او می خواهد بیعت دوباره کند و به بهترین صورت وجود ،علقه و وفاداری خویش را نشان دهد.
اما در این بین هستند کسانی که تجربه های شیرین سفرشان را با نیت خالصانه به دیگران عرضه می کنند تا کسانی که جامانده از سفر معنوی اربعین هستند و یا به هردلیلی تشرف برایشان حاصل نشد با دیدن تصاویر خاطره انگیز سفر به آن دیار، به اندازه دقایقی هم که شده همراه با کاروان اربعین حسینی رهسپار کوی دوست شوند.
امیر ضیائی جوان خوش ذوق اهل بندرانزلی که 30 قاب عکس از سه سال پیاده روی با کاروان پیاده اربعین حسینی را با برپایی نمایشگاهی به مناسبت فرارسیدن اربعین به نمایش گذاشته است به خبرنگار ایرنا می گوید: سالهای 94، 95 و 96 توفیق تشرف به زیارت بارگاه سید الشهدا با کاروان پیاده اربعین حاصل شد که آن را عنایت خداوند به خود می دانم .
وی که به عنوان عکاس کاروان قافله عاشقی راهی این سفر شده بود ادامه می دهد: در این مدت سه سال که همراه کاروان به عنوان عکاس اعزام شدم 800 شات عکاسی کردم و با توجه به اینکه علاقه خاصی به سفر اربعین داشتم و سوژه های زیادی را شکار کرده بودم ،امسال تصمیم گرفتم در ایام نزدیک به اربعین حسینی عکسهای خود از این سفرهای معنوی را در قالب نمایشگاهی در مدت 4 روز به معرض دید عموم مردم و کسانی قرار دهم که این سفر را تجربه نکرده اند.
ضیائی اظهار می کند: می توان گفت: این نمایشگاه به نوعی عاملی برای تشویق کسانی است که این سفر و پیاده روی اربعین را تجربه نکرده اند اما کسانی که به این سفر مشرف شده و توفیق گام نهادن در مسیر دوست را پیدا کرده و امسال به هر دلیلی جامانده اند یقینا امروز حس دلتنگی دارند.
وی از حس و حال اولین سفرش با کاروان پیاده اربعین حسینی می گوید و اضافه می کند:اولین تجربه سفرم در سال 94 بود، در آن سال من دانشجو بودم و اصلا باورم نمی شد که به این سفر مشرف شوم ، البته دوست داشتم که تجربه کنم ولی چون خدمت مقدس سربازی را نگذرانده بودم کمی شرایط سخت بود اما دوستان عزیزی داشتم که راه را برایم هموار ساخته و هم از نظر مالی و هم تهیه روادید کمکم کردند تا راهی این سفر شوم و فقط تنها حسی که می توانم در اولین قدمم به خاک عراق و نزدیکی بارگاه امام حسین (ع)بیان کنم این است که زیبا بود.
ضیائی کاروان پیاده اربعین را بهشت سوژه های عکاسی می داند و ادامه می دهد: برای دومین بار که قرار شد همراه با کاروان پیاده اربعین به زیارت سید الشهدا(ع) بروم خوشحال بودم و البته تجربه ای از سفر اولم داشتم که می دانستم این بار باید چکار کنم و کوله بارم را چگونه ببندم اما در سفر آخر که برای سومین بار مشرف شدم حس و حال وصف نشدنی داشتم و دوست نداشتم برگردم.
ضیائی در باره برخورد مردم عراق و پذیرایی و مهمان نوازی آنها از زائران پیاده بارگاه حسین بن علی(ع) می گوید: من از عراقی ها چیزی جز برادری و خوبی و محبت بسیار ندیدم ، به گونه ای مهربانانه از ما استقبال می کردند که با اصرار می خواستند به اندازه چند ساعت هم شده میزبانشان باشند .
از ضیائی می خواهیم خاطره ای برایمان از این سفر سه ساله بیان کند و می گوید: دومین سفر بود و تازه از مرز رد شده بودیم که برای عکاسی در نزدیکی های نجف از اتوبوس پیاده شدم یک آن متوجه شدم که اتوبوس حرکت کرده و من جا مانده ام و این در حالی بود که تمامی مدارک و کیف پول و همه چیزم در اتوبوس بود و همسفرانم هم که به دلیل خستگی حواسشان نبود که من جا مانده ام ، متوجه عدم حضور من نشدند،به ناچار وارد یکی از موکب های عراقی شدم و شرح حال را خود را به یک عراقی گفتم و البته چون کمی فارسی بلد بود آدرس و نشانی هتل را به او گفتم و او هم در کمال مهربانی هم پولی در جیبم گذاشت و هم تاکسی اجاره کرد و من را به نجف فرستاد البته متاسفانه اسمش از یادم رفته است.
وقتی از او می پرسیم بهترین عکسی را که دوست دارد از این نمایشگاه معرفی کند به عکسی اشاره می کند که کالسکه ای در کنار ویلچری با کاروان در حرکت است و ادامه می دهد: در آن عکس فرزندی مادرش را سوار بر ویلچر به سمت کربلا می برد و پشت سر آن نیز فردی با کودک سوار بر کالسکه عازم کربلا بود و این تضاد و پارادوکس سوژه برایم بسیار جالب بود و به دلیل ازدحام جمعیت خیلی منتظر شدم تا در فرصت مناسب این سوژه را شکار کنم .
به گزارش ایرنا، اربعین عاشورای حسینی به عنوان تابلوی عظیم از عدالت خواهی و برافراشتن پرچم ارزشگرای مبارزات توحیدی امام حسین(ع) است، حرکت امام حسین (ع) در این راستا یک حرکت سیاسی و اعتقادی برای مقابله با انحرافات دینی بود که با حرکت پیغامبری زینب (ع) کامل تر شد.
پیاده روی یک نوع ادای احترام، خاکساری، خضوع و خشوع است و در فقه ما توصیه شده است برای نماز عید پیاده به مصلی بروید و یا از استحباب پیاده رفتن به مسجد یاد می شود، زیرا با اعلام بندگی مناسبت بیشتری دارد.
فاصله نجف تا ابتدای شهر کربلا حدود 80 کیلومتر است و زائران معمولا این مسافت را در 3 روز و 2 شب طی می‌کنند تا شب اربعین در کربلا حضور داشته باشند.
زائران ایرانی معمولا از نجف تا کربلا را پیاده طی می‌کنند، اما برخی از هیات ها مسیر بغداد تا کربلا را طی می‌کنند و این درحالی است که تمامی ورودی‌های شهر کربلا میزبان زائران اربعین حسینی است.
بندرانزلی در 40 کیلومتری غرب مرکز گیلان واقع است.
گزارش : رضا اکبری
7471 /6030