بزرگنمايي:

نسیم گیلان - این سریال کوتاه بر روی فاجعه نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل که در آوریل 1986 در اوکراین (شوروی) رخ داد متمرکز است و آشکار می‌سازد که چرا و چگونه این حادثه رخ داد و به پنهانکاری شوروی اشاره می‌کند
شخصیت های واقعی فاجعه چرنوبیل که بودند؟
چرنوبیل، ماجرای واقعی یکی از فجایع انسانی در تاریخ و شجاعت زنان و مردانی که خود را قربانی کردند تا اروپا را از فاجعه نجات دهند را روایت می‌کند. این سریال کوتاه بر روی فاجعه نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل که در آوریل 1986 در اوکراین (شوروی) رخ داد متمرکز است و آشکار می‌سازد که چرا و چگونه این حادثه رخ داد و به پنهانکاری شوروی اشاره می‌کند.
سوتلانا الکسیویچ،نویسندهٔ بلاروسی برندهٔ جایزه نوبل برای کتاب صداهایی از چرنوبیل گفت: این سریال کوتاه براساس خاطرات مردم محلی پریپیات ساخته شده‌است.
این سریال به بررسی برخی از روایات ناشناخته یا کمتر مورد توجه قرار گرفتهٔ این فاجعه می‌پردازد. از جمله تلاش‌های الکسی آناننکو، والری بیسپالوف و بوریس بارانوف که در قسمت‌های 2 و 3 به آنان می‌پردازد. سه مرد که داوطلب می‌شوند به منظور قطع آب، که آن آب می‌توانست وارد هسته شود و انفجار دیگری را رقم زند، وارد زیرزمین نیروگاه شوند. این کار برای جلوگیری از انفجار حرارتی باید انجام می‌گرفت. گزارش‌های رسمی بعدها به این نتیجه رسیدند که اگر این کار انجام نمی‌شد، انفجار حرارتی قطعاً اتفاق می‌افتاد و می‌توانست صدها کیلومتر مربع از فضای غیر مسکونی و مسکونی را در بربگیرد و آلوده کند. در پایان قسمت 5 ذکر شد که برخلاف تصور عموم و برخی رسانه‌ها، هر سه داوطلب از هرگونه تأثیر منفی مواد رادیو اکتیویته جان سالم به در برده و زنده ماندند.
بیشتر بدانید : مقایسه بازیگران «چرنوبیل» با شخصیت های واقعی فاجعه (قسمت2)
بیشتر بدانید : داستان تکان دهنده یک فاجعه بشری در مینی سریال چرنوبیل! + عکس
جرد هریس در نقش والری لگاسوف، دانشمند
والری لگاسوف جانشین رئیس موسسه انرژی اتمی Kurchatov بود و عضوی از تیم مسئول آزمایشات حادثه چرنوبیل نیز بود. زمانیکه بالا دستی های او سعی کردند دلیل این حادثه را مخفی نگه دارند لگاسوو سعی کرد نسبت به آنچه که واقعا اتفاق افتاده صادق و راستگو باشد.
این حادثه از تظر احساسی و حرفه ای تاثیر خیلی زیادی بر روی او گذاشت و روز قبل از اینکه نتایج تحقیقات اعلام شود به زندگی خود پایان داد.
بوریس یلتسین ؟؟؟ هشت سال بعد از مرگ لگاسوف به خاطر تلاش هایش در بیان حقایق حادثه چرنوبیل عنوان قهرمان فدراسیون روسیه را به او اهدا کرد.

جرد هریس در نقش والری لگاسوف
جسی باکلی در نقش لودمیلا ایگناتنکو همسر واسیلی
لودمیلا همسر واسیلی ایگناتنکو مامور آتشنشانی دو هفته تمام شاهد مرگ همسرش در اثر دردهای وحشتناک بود. او در ان زمان باردار بود و نسبت به هشدارهای بیمارستان مبنی بر دور ماندن از همسر بی توجه اود. ب ه همین دلیل فرزندش که دچار مشکلات شدید کبدی و قلب بود چند ماه بعد از تولد فوت کرد.
برخی باور دارند که لودمیلا هنوز در اکراین زندگی می کند.

جسی باکلی در نقش لودمیلا ایگناتنکو همسر واسیلی
استلان اسکارشگورد در نقش بوریس شربینا، معاون رئیس شورای وزیران
شربینا در سال 1976 عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی شد و تا زمان مرگش این موقعیت را حفظ کرد.
او در سال 1984 معاون رئیس کنسول وزیران شد و همچنین مسئول رسیدگی به مشکلات حادثه پرنوبیل در سال 1986 شد و در نقش سرپرست مدیریت بحران فعالیت داشت.
استلان در سال 1990 با انتخاب بوریس یلتسین برای ریاست ارشد هیئت حاکمه اتحاد جماهیر شوروی مخالفت کرد و او را مردی با ویژگی های اخلاقی پست می دانست.
اما این انتخاب راه را برای تاریک ترین دوره تاریخی مهیا کرد و درنهایت یلتسین بعدها به عنوان اولین رئیس جمهور روسیه مستقل انتخاب شد.
شربینا سال 1990 در سن 70 سالگی در مسکو درگذشت.

استلان اسکارشگورد در نقش بوریس شربینا
سم تروتان در نقش الکساندر اکیموف، سرپرست شیفت شب
الکساندر اکیموف در زمان حادثه سرپرست شیفت شب بود. او وقتی اولین خبرها مبنی بر برخی اشتباهات را دریافت کرد آنها را باور نکرد. او حتی چندین ساعت بر اطلاعات غلط مقامات ارشد خود اتکا کرد- یک اشتباه وحشتناک که هیچ وقت نتوانست فراموش کند.
وقتی او بالاخره متوجه بد بودن موقعیت شد، در کار خود باقی ماند تا جایی که در توان دارد در کمتر شدن شدت فاجعه کمکی کند. السکاندر اولین نفری بود که به محض تعطیل شدن راکتور اعلام موقعیت اورژانسی داد، اما خرابی ها قبل از ان شروع شده بود. این راکتور منفجر شد و به میزان خیلی بالایی رادیواکتیو آزاد کرد.
حتی بعد از خالی کردن محل الکساندر اکیموف همچنان در منطقه ماند. او از همکارانش خواست با کمک پمپ های آب راکتور را خاموش کنند، اما منبع قدرتشان زیاد فعال نماند.
الکساندر اکیموف همراه با چند مهندس در هوای سمی منطقه ماند و بدون تجهیزات محافظتی با پمپاژ دستی آب سعی در خاموش کردن راکتور هسته ای داشت.
اکیموف دو هفته بعد از در اثر ARS در تماس بودن با مواد رادیواکتیو درگذشت.

سم تروتان در نقش الکساندر اکیموف
آدام ناگایتیس در نقش واسیلی ایگناتنکو، آتشنشان اهل پریپیات
واسیلی ایگناتنکو همسر لودمیلا یکی از اولین آتشنشان هایی بود که با دیدن اولین نشانه ها در صحنه بدون دانشتن واقعیت و شدت حادثه در محل حاضر بود. او در به صورت مستقیم با مواد رادیواکتیو در حال انفجار روبرو شد.
واسیلی و همکارانش خیلی سریع با مشکلات شدید ناشی از مسمومیت با پرتو حاد روبرو شدند و او دو هفته بعد از این حادثه در بیمارستان درگذشت.
لودمیلا درمورد مرگ تراژیک همسرش با مجلات مصاحبه کرد.
اودر مورد همسرش گفت: او همیشه رو به تغییر بود، من هر روز با یک آدم جدید روبرو می شدم. سوختگی های او ابتدا سطحی بودند، روی زبان، دهان، گونه ها و اول یک زخم کوچک بودند و سپس بیشتر و بیشتر شدند و گویی به لایه های عمیق پوست می رفتند، صورت و بدنش به رنگ آبی، قرمز و قهوه ای و خاکستری درامد...
تنها چیزی که من را نجات داد این بود که اینها سریع اتفاق افتاد، فرصتی برای فکر کردن نبود، زمانی برای گریه کردن نبود. آنجا یک بیمارستان برای مسمومیت های شدید رادیواکتیو بود. چهارده روز. یک انسان در 14 روز می میرد.
پوست او روی بازوها و پاها شروع کرد به ترک خوردن و همه جایش با تاول پوشیده شده بود. و وقتی به سرش رسید انبوهی از مو روی بالش باقی ماند.
من به پرستار گفتم: همسرم در حال مردنه. گفت چه انتظاری داری؟ او 1600 رونگتن اشعه دریافت کرده، چهارصد برابر از میزان دوز کشنده برای انسان!

آدام ناگایتیس در نقش واسیلی ایگناتنکو
بیشتر بدانید : فاجعه اتمی «چرنوبیل» بهترین سریال تاریخ
بیشتر بدانید : به جای بازی و تاج و تخت چه سریال هایی ببینیم! + عکس
بیشتر بدانید : عنوان طولانی ترین سریال زنده تلویزیون به کدام سریال می رسد؟!
بیشتر بدانید : بازیگران تئوری بیگ بنگ قبل از معروف شدن چه شکلی بودند؟!
منبع: سیمرغ