بزرگنمايي:

نسیم گیلان - انفعال حزب کارگر باعث پیروزی جانسون شد
١١٩
٠
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/5895182
-->
ایلنا / متن پیش رو در ایلنا منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
کارشناس ارشد مسائل بریتانیا گفت: عدم معرفی نامزد از سوی حزب برگزیت باعث شد تا آراء احزاب دست‌راستی مستقیماً به صندوق محافظه‌کاران ریخته شود.
«مجید تفرشی» کارشناس ارشد مسائل بریتانیا در تشریح دلایل پیروزی حزب محافظه‌کار بریتانیا در انتخابات سراسری و پیامدهای انتخابات بوریس جانسون در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: پیروزی بوریس جانسون در انتخابات سراسری بریتانیا از قبل محتمل بود اما بسیاری بر این عقیده بودند که او نمی‌تواند اکثریت را به دست بگیرد و در اینجا بود که بحث ائتلاف مطرح شد. حال پرسش این است که چه دلایلی باعث شد حزب محافظه‌کار اکثریت پارلمان عوام را به دست بگیرد؟ موضوع اول، بحث رکود و بلاتکلیفی در پرونده برگزیت بود. اگرچه در همان یکی دو سال اول بحث همه‌پرسی مجدد، ماندن یا نماندن در اتحادیه اروپا مطرح شده بود اما حالا بحث بر سر مشخص شدن وضعیت برگزیت و مواجهه لندن با این پرونده بود؛ به عبارتی دیگر تمام مردم و حتی صاحبان صنایع (از مغازه‌ها گرفته تا بنگاه‌های اقتصادی کلان) در یک بلاتکلیفی به سر می‌بردند و تمام شهروندان بریتانیا به دنبال آن بودند تا وضعیت‌شان مشخص شود. به همین جهت این موضوع توانست کار را برای بوریس جانسون آسان کند.
وی ادامه داد: مساله دیگر این است که بر خلاف ظاهرِ بوریس جانسون و تفکر بسیاری از تحلیلگران، حزب محافظه‌کار به صورت کاملاً دقیق دارای برنامه بود و نشان می‌دهد که این حزب به رهبری بوریس جانسون توانسته دستورالعمل‌های خاص خود را اجرایی کند و نهایتاً موجب شد تا یک آرای بی‌سابقه به صندوق این حزب در انتخابات اخیر ریخته شود. موضوع دیگر که باعث پیروزی جانسون شد، انفعال در حزب کارگر بود. سخنان اخیر جرمی کوربین که به مثابه ضد یهود بودن تفسیر شد موجب تضعیف وجهه حزب کارگر شد و بازخوردهای منفی در این‌باره را شاهد بودیم. اما فارغ از این موضوع مشکل اول کوربین این بود که نتوانست حزب را برای تهیه دستورالعمل مشخص در قبال برگزیت متحد کند و مشکل دوم این بود که وی شعارهای رادیکال به نفع طبقه متوسط، دانشجویان و فرودست بریتانیا ارائه داد. به همین جهت رای دهندگان متقاعد نشدند که وی می‌تواند با شعارهایی که می‌دهد دستاوردی حاصل کند یا خیر؛ به عبارتی دیگر افکار عمومی متوجه نشدند که آیا شعارهای کوربین عملیاتی خواهد شد یا خیر؟
این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به اختلاف میان حزب‌ کارگر و دو حزب ملی اسکاتلند و لیبرال دموکرات، گفت: در این میان دو حزب ملی اسکاتلند و لیبرال دموکرات‌ها قصد داشتند تا خواسته‌های خود را برای ائتلاف با حزب کارگر به کوربین تحمیل کنند که این اتفاق رخ نداد. از سوی دیگر حزب ملی اسکاتلند اصرار داشت که اگر بخواهند با حزب کارگر ائتلاف کند، باید حق بررسی مجدد برگزیت را به آنها بدهد که در نهایت حزب کارگر این موضوع را نپذیرفت و موجب شد تا ائتلاف میان هر سه حزب اتفاق نیفتد. کاملاً واضح است که اگر حزب کارگر با حزب ملی اسکاتلند و لیبرال دموکرات‌ها ائتلاف می‌کرد، می‌توانست از ریخته شدن آرای هر سه حزب به صندوق محافظه‌کاران جلوگیری کند که این اقدام به دلیل اختلاف‌ها عملی نشد. به گونه‌ای که تا این لحظه حزب محافظه‌کار 364 کرسی، حزب کارگر 203 کرسی، حزب ملی اسکاتلند 48 کرسی و حزب لیبرال دموکرات 11 کرسی را از آن خود کردند.
تفرشی افزود: در این میان حزب محافظه‌کار با حزب برگزیت به رهبری نایجل فاراژ در یک راستا حرکت کردند اما نکته اینجاست که در این انتخابات، حزب برگزیت هیچ نامزدی را در حوزه‌های انتخابیه برنده حزب محافظه‌کار در دور قبل معرفی نکرد و همین موضوع موجب شد آرای این حزبِ دست راستی در مناطق دارای اکثریت حامی برگزیت، به صندوق محافظه‌کاران ریخته شود. تمام این مولفه‌ها به نوعی سازوکار پیروزی رسیدن جانسون به شمار می‌رود اما مساله‌ای که بعد از خروجی انتخابات مطرح می‌شود بحث تقابل و تفاهم لندن با اتحادیه اروپاست. تردید وجود ندارد که پیروزی بوریس جانسون راه را برای خروج بدون توافق بریتانیا از جمع کشورهای اروپایی مسدود کرد و به نظر می‌رسد در روزهای باقیمانده تا آخر سال جاری میلادی وی به نمایندگی از محافظه‌کاران بریتانیا وارد گفت‌وگو با اتحادیه اروپا می‌شود.
این پژوهشگر مسائل بین‌الملل تصریح کرد: بحث اینجاست که در گفت‌وگوی بوریس جانسون با اتحادیه اروپا احتمال دارد بروکسل با توجه به آرای بالایی که حزب محافظه‌کار در انتخابات کسب کرده چند تغییر کوچک در برگزیت انجام دهند که باید آن را به مثابه «آبروداری برای لندن» بنامیم. به عبارتی دیگر اگر قرار باشد اتحادیه اروپا امتیاز خاصی به لندن بدهد بدون تردید این امتیاز یک مماشات کوچک خواهد بود؛ چراکه دو بار در زمان گذشته (یک بار در زمان ترزا می و بار دیگر در زمان جانسون) این تغییرات از سوی بروکسل انجام شده است. به هر ترتیب به طور قطع برگزیت در 31 ژانویه عملیاتی خواهد شد و تمامِ اما و اگرها با انتخابات اخیر کنار گذاشته شده است و دلیل آن هماهنگ بودن اکثریت پارلمان با جانسون است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: نکته‌ای که در این بین باید مورد توجه قرار گیرد، خیزش حزب ملی اسکاتلند پس از اعلام نتایج است. نیکلا استورجن پس از اعلام نتایج نهایی انتخابات سراسری، تصریح کرد که حزبش 48 کرسی کسب کرده که نسبت به دور قبل با افزایش 13 کرسی روبه‌رو بودند و به همین دلیل حزب ملی اسکاتلند در حال تبیین خط و خطوط‌های جدید است. آنها اعلام کردند که نمی‌خواهند در سرنوشت بریتانیا پس از برگزیت با لندن هم‌دست باشند و به همین دلیل گفتند که در صورت اجرایی شدن برگزیت خواهان ماندن در اتحادیه اروپا هستند. همین موضوع بحث جدایی اسکاتلند از بریتانیا را مطرح می‌کند که به احتمال زیاد همه‌پرسی جدایی، در یک بازه زمانی میان‌مدت بین سه تا شش سال انجام خواهد شد. آنها همه‌پرسی جدایی از اسکاتلند را در چنین بازه زمانی پیگیری‌ می‌کنند اما باید متوجه باشیم که لزوماً تمام کسانی که به حزب ملی اسکاتلند رای داده‌اند خواهان جدا شدن از بریتانیا نیستند. بنابراین پیروزی جانسون در انتخابات بریتانیا به‌رغم آنکه رکورد جدید برای حزب محافظه کار ثبت کرد اما تبعاتی را به همراه خواهد داشت.