بزرگنمايي:

نسیم گیلان - رشت-  " سه روز است مرده ام. توی قبرستان مسجد محله مان، پشت فرودگاه رشت، دفن شده ام. هر شب توی محله می چرخم ، حالا هم روی خرابه های خانه ی تخریب شده مان نشسته ام. مثل همیشه باران می بارد."

محمود رضایی نویسنده جوان گیلانی با داستان "پشت فرودگاه" رتبه سوم جشنواره داستان مازندران را از آن خود کرد. این کتاب اخیرا نیز جزو برگزیدگان دوره اول داوری جایزه ادبی «روایت" شد .پشت فرودگاه متشکل از 14 داستان طنز به‌هم‌ پیوسته است که توسط نشر چشمه راهی بازار کتاب شد.
کتاب، داستان زندگی آدمهای حاشیه جامعه است. داستان را رسول روایت می کند که در بیست و سه سالگی زیر آوار خانه تخریبی شان مانده و روحش شاهد رویدادهای پس از آن است . رسول اتفاقات زندگی اش از هفت سالگی تا هنگام مرگ را در قالب طنزی تلخ برای ما حکایت می کند.
" وقتی مردم پدربزرگم سراغم آمد. خوشحال شدم . بغلم گرفت و ماچم کرد و گفت: رسول جان ، خوش اومدی،هنوز بوی بچگی هات رو میدی پدر سوخته ."
رضایی در این اثر که نخستین کتاب اوست داستان های طنز جذابی خلق کرده است . داستان نویس، جغرافیای داستانی خود را با مهارت ساخته و شخصیتهایی باورپذیر خلق کرده است. داستان ها علاوه بر این که در رویه بیرونی سرگرم کننده و دارای قصه اند، در لایه های درونی تر به خوبی اختلاف شدید طبقاتی و نابرابری های اجتماعی، کمبودها و معضلات مردم حاشیه و ریشه ناهنجاری ها را نشان می دهد.
شخصیتها نه علت که معلول وضع موجودند و گرفتار فقر، بیکاری ،بزهکاری ، اعتیاد و ...
محمود رضایی در مورد اثرش می گوید: مجموعه داستان پشت فرودگاه قصه‌ی زندگی تبه روزانی است که از کُنج و حاشیه به مرکز (متن) می‌آیند و بیان می‌شوند. در این مجموعه داستان سعی بر آن بود به سوژه و گوشه‌ای نورتابانده شود که درتاریکنا به سر می‌برد.
وی خاطرنشان کرد: ادبیات داستانی بستری است که برای سوژه‌های عقیم، منفور و مطرود، امکان حیات دوباره را فراهم می‌سازد. سوژه‌هایی که از جنس اقلیت‌اند و صدایشان شنیده نمی‌شود. گویا از مرکز به حاشیه رانده شده‌اند، قلمرویی ندارند و پر بی‌راه نیست که بگویم تیره روزی را برایشان حادث کرده‌اند.
این نویسنده جوان افزود:به طور کلی در مجموعه داستان پشت فرودگاه با آمدن اشقیاء به مرکز، گویی بین اندام‌های دیگر اجتماع که همه از دسته‌ی میان مایه بودند ترومایی ایجاد می‌کرد که همه‌ی تمرکزها را به خود معطوف می‌کرد.
محمود رضایی متولد 1370، شهر رشت و دانش آموخته روانشناسی در مقطع کارشناسی است. داستان‌نویسی را با «کانون داستان چهارشنبه رشت»زیر نظر کیهان خانجانی آغاز کرده .اولین داستانش با عنوان «تو هم پیش ما دفن می‌شوی» سال 91 در روزنامه گلچین امروز چاپ شد.سال 96 در جشنواره کشوری داستان کوتاه طنزِ «چهارگاه» با داستانِ«ذکرخیر حسین ناطق» به عنوان نفر دوم برگزیده شد. مجموعه داستان به‌هم پیوسته‌ی پشت فرودگاه دارای 14 داستان (ذکرخیر) است که با نشر چشمه راهی بازار شده است و به تازگی در نخستین جایزه ادبی مازندران رتبه سوم را از آن خود کرد.
پشت جلد کتاب می خوانیم : مجموعه داستان به هم پیوسته ی پشت فرودگاه روایت زندگی آدم هایی است که در حاشیه نشین " پشت فرودگاه رشت" به سر می برند؛ با آسمانی ابری، بارانی، غمگین؛ زمینی گلی ، سنگلاخی، خشن؛ خانه هایی سنگ بلوکی با بام هایی حلبی . در این مجموعه، حاشیه بدل به مرکز می شود. رسول، راوی کودکی تا جوانی این کتاب ، مرکز خانواده ای چهار نفره است میان آدم هایی از هر قماش ، و در هر داستان باماجرایی. او در کنار پدر ، مادر ، برادر و دیگر هم محلی ها با تمامی معضلات و تناقضاتش در ساحت اجتماع و اقتصاد و فرهنگ فقر و فقر فرهنگ بزرگ می شود و گاه ناآگاهانه در پی تغییر این موقعیت است، گاه آگاهانه . و در هر دو حالت ، زبانی طنازانه دارد تا وضعیت را تبدیل به مصیبت نکند.