بزرگنمايي:

نسیم گیلان - سرمقاله خراسان/ مظلومیت محض «شهرخودرو» و هوادارانش
٤٥٥
٠
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6011575
-->
خراسان / « مظلومیت محض «شهرخودرو» و هوادارانش » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم مصطفی صابری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
حتی با این‌که تیم «شهر خودرو» در نامش پسوندی از مشهد ندارد اما دلیل نمی‌شود از موفقیتش در اولین بازی آسیایی خوشحال نشویم. هر چند این تیم یک گام دیگر برای حضور در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا دارد؛ اما بازی دیروز را می‌توان اولین پیروزی آسیایی این تیم دانست، تیمی که در درجه اول نماینده کشورمان و بعد نماینده مشهد است، اما چند نفر از هموطنانی که بابت این بازی هیجان داشتند توانستند موفقیت نماینده کشورمان را از شبکه سه یا ورزش تماشا کنند؟ چند مشهدی توانستند اولین بازی آسیایی یک تیم از شهرشان را از شبکه سه و ورزش هم نه، لااقل از شبکه استانی تماشا کنند؟ حتی تا زمان نگارش این یادداشت یعنی ساعتی بعد از پایان بازی تصاویر ساده‌ای هم از بازی نرسید! پخش زنده، صحنه آهسته گل و چیزهای دیگر پیشکش. هرچه بود فقط اطلاع رسانی با تاخیر و تلگرامی بود. «شهرخودرو» با مظلومیت محض در اولین رقابت آسیایی پیروز شد در حالی که پیش از این بازی مشکلات و حواشی زیادی داشت. به طور مثال ماجرای دیر رسیدن لباس بازیکنان هر چند تکذیب شد اما همین شایعات و حواشی ساعتی قبل از بازی، تمرکز تیمی را که اولین تجربه خارج از کشور را سپری می‌کند برهم می‌زند. ماجراهای قبلی یعنی سلب حق میزبانی و... هم که جای خود. حالا فرض کنید به‌جای «شهرخودرو» تیمی از تبریز یا اصفهان در چنین رقابتی بود. انواع حمایت‌های مادی و معنوی از سوی مسئولان و دست اندرکاران شامل تیم می‌شد. اما هوادار نگران مشهدی به‌خاطر نبود کمی پیگیری و دلسوزی و اندکی هزینه که در برابر درآمد تلویزیون از آگهی‌ها چیزی نیست از تماشای بازی تیم شهرش محروم شد. حمایت‌های پیش از بازی به‌کنار. اگر تیمی از شهر دیگری بازی داشت و در همان ساعت شبکه ورزش در حال پخش میزگرد بود فردا مدیران استانی و نمایندگان آن شهر در مجلس چه پیگیری از تلویزیون می‌کردند؟ فراموش نکردیم همین چند وقت قبل نماینده تبریز به‌خاطر شکست لحظه آخری تراکتور و ماشین‌سازی از تیم‌های پایتخت، درست یا غلط به وزیر ورزش تذکر داد و بحث ناداوری را پیش کشید.خلاصه اگر هواداران پرشور در شهرهای مختلف به آن شکل از تیم‌شان دفاع می‌کنند چون تمام مسئولان شهر هم در کنار تیم هستند و شوری ایجاد شده که همه را با خود همراه می‌کند، اما «شهرخودرو» انگار نه تنها نماینده ایران محسوب نمی‌شود که گویی نماینده مشهد هم نیست! و به امان خودش رها شده است. از قرار معلوم «شهر خودرو» در بازی دیروز میزبان بوده و درصورتی که امتیاز اصلی حق پخش را در اختیار می‌گرفت می‌توانست با فروشش به شبکه‌های داخلی و خارجی درآمدزایی هم داشته باشد. جالب این جاست که از قرار معلوم وضعیت «شهر خودرو» و «استقلال» مشابه بوده اما مدیران سیما به گفته خودشان حتی با این که دیر از ماجرا باخبر شدند اما هرطور بود بازی استقلال را پوشش دادند، ولی چرا این اتفاق برای «شهرخودرو» نیفتاد و به احتمال زیاد همه راحت از کنارش رد می‌شوند؟ چون بی‌توجهی به این تیم که فقط هواداران پشتش هستند برای هیچ کس هزینه‌ای ندارد. برای این‌که باور نداریم فوتبال از آدم‌های یک جامعه که صرفاً دورهم جمع شده‌اند یک جامعه با آرزوها و اهداف و شادی‌های یکسان می‌سازد. برای این‌که نمی‌دانیم فوتبال یک ورزش نیست و نتایجش هم فقط به جدول مسابقات مربوط نمی‌شود. یک جامعه وقتی با نشاط است که آدم‌هایش اشتراکات بیشتری داشته باشند. در مقیاس فردی و اجتماعی بهانه شادی متنوع باشد. یک جامعه فقط متشکل از آدم‌ها و یک جغرافیا نیست، بلکه غیر از این‌ها برایندی است از شبکه‌ای از روابط سازمان دهی شده و سازمان دهی نشده که آگاهانه و ناآگاهانه باعث پویایی‌اش می‌شود و آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کند؛ طوری که یک مسابقه ورزشی فراتر از جدول مسابقات اول هیجان آدم‌ها را بالا و پایین می‌کند و لبخندشان را کم و زیاد می‌کند. فوتبال شکلی از زندگی است با غم و شادی، هیجان و شور، نمی‌شود فقط با دانستن نتیجه بعد از بازی تمام کارکردهای آن ورزش را رقم زد. دلیل پخش نشدن بازی هر چه بود؛ بیشتر از «شهرخودرو» این هوادارانش بودند که نادیده گرفته شدند و مظلوم بودند. کاش فوتبال بهانه شادی‌هایشان باشد.