بزرگنمايي:

نسیم گیلان - موج بدون توقف سندرز
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6067030
١
٠
اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
میثم سلیمانی / نیوهمپشایر ایستگاه دوم انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها بود. رقابتی سخت که پس از حواشی به وجود آمده در انتخابات آیووا بسیاری منتظر برگزاری آن بودند. اما انتخابات نیوهمپشایر مانند آیووا نتایج آن با چالش روبه‌رو نشد ولی خروجی آن قابل توجه بود. برنی سندرز و پیت بوتجیج رقابت پایاپای خود را مانند آیووا ادامه دادند و اگر چه سندرز توانست پیروز انتخابات شود ولی اختلاف او با بوتجیج تنها یک درصد بود و دو رقیب میزان نمایندگان حزبی را به شکل مساوی تقسیم کردند. در جایگاه سوم این رقابت اما ایمی کلوبوچار قرار گرفت که آن را می‌توان شگفتی‌ساز این رقابت دانست، زیرا توانست با کسب نزدیک به 20 درصد آرا در جایگاه سوم قرار گیرد و 6 نماینده را به خود اختصاص دهد. اما بازندگان بزرگ این رقابت جو بایدن و الیزابت وارن بودند که هر دو زیر 10 درصد آرا را به خود اختصاص دادند و هیچ نماینده‌ای را به دست نیاوردند. با این وجود پیروزی سندرز در نیوهمپشایر وضعیت او را در رقابت درون حزبی بهبود بخشیده و تاکنون توانسته 21 نماینده حزبی را به خود اختصاص دهد. با این وجود در مجموع آیووا و نیوهمپشایر اکنون بوتجیج با یک نماینده بیشتر پیشتاز است و کلوبوچار در نیوهمپشایر بسیار قدرتمند‌تر از آنچه تصور می‌شد در این رقابت ظاهر شد.
بااین حال برنی سندرز آن چیزی که نیاز داشت را به دست آورد. او که با اختلافی اندک انتخابات آیووا را به بوتجیج واگذار کرد قصد داشت به یک پیروزی قاطع دست پیدا کند و او به آنچه نیاز داشت، رسید و آن یک پیروزی قطعی بود. به نوشته سی‌ان‌ان در نیوهمپشایر هیچ گونه جنگ روانی وجود نداشت. یک رای‌گیری ساده برگزار شد و رقابت هر چند نزدیک اما تعیین‌کننده بود. با این حال پیروزی سندرز باعث می‌شود که امیدواری‌ها در کمپینش افزایش یابد و همچنین کمک‌های مالی بیشتری به کمپینش سرازیر شود. سندرز انتظار داشت که در آیووا نیز به یک پیروزی قاطع دست پیدا کند اما این اتفاق رخ نداد. او امیدوار بود که دو پیروزی متوالی را کسب کند تا نشان دهد کمپین او در این انتخابات برنده است. اما آیووا با تمام حواشی که اعلام نتایج آن داشت در نهایت سندرز پیروز رقابت اعلام نشد. ولی با این وجود پیروزی او در نیوهمپشایر روحیه او و کمپینش را در ادامه راه به شکل قابل توجهی تقویت می‌کند.
حالا سندرز اگرچه عملکرد خوبی از خود در آیووا و نیوهمپشایر نشان داده ولی دو انتخابات تعیین‌کننده را پیش رو دارد که جو بایدن در آنجا رقیب اصلی او خواهد بود. اگر او بتواند در این دو انتخابات رای لازم را کسب کند به احتمال قوی می‌توان او را نامزد نهایی حزب دموکرات برای رقابت ریاست‌جمهوری 2020 دانست.
از طرفی شرایط سندرز در دو ایالت نوادا و کارولینای جنوبی با دو ایالت پیشین کاملا متفاوت است. همچنین به نظر نمی‌رسد که نامزد‌های میانه‌رو قصد کنار رفتن از رقابت را به این راحتی داشته باشند و بخواهند سندرز پیروز این رقابت باشد. در دو انتخابات گذشته بوتجیج و کلوبوچار نشان دادند که می‌توانند در برابر موجی قرار گیرند که سندرز به راه انداخته است.
از طرفی دیگر گفته می‌شود مایکل بلومبرگ، شهردار سابق نیویورک سرمایه‌گذاری‌های کلانی در ایالت‌هایی که بناست در آنها سه‌شنبه بزرگ برگزار شود، انجام داده و این کار کاملا بی‌‌سر و صدا در حال انجام است. این موضوع برای سندرز می‌تواند هم مثبت باشد و هم منفی، چرا که حضور بلومبرگ می‌تواند شکاف در میانه‌روهای حزب را بیشتر کند و این موضوع فضا را برای پیشرفت سندرز بهتر می‌کند. در سوی دیگر اگر همه سرمایه‌گذاری‌ها علیه سندرز باشد این می‌تواند به‌ شدت روی او تاثیر بگذارد، چرا که اکنون سایر رقبا او را خطر اصلی می‌بینند.
رقیب در سایه
پیش از برگزاری انتخابات درون حزبی شاید همه می‌دانستند که برنی سندرز یکی از مدعیان جدی انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها است اما رقیب اصلی او در دو انتخابات پیشین نه بایدن و نه وارن بود بلکه رقیب اصلی او پیت بوتجیج جوان شد. او خود را در رقابت با سندرز کاملا نزدیک او نگه داشته است؛ بوتجیج کمپینی با انگیزه را دنبال کرده است. فردی جوان که این قابلیت را از خود نشان داده که می‌تواند تبدیل به جوان‌ترین رییس‌جمهور امریکا شود. او نمایشی قدرتمند در انتخابات آیووا داشت و بیشترین نماینده را از آیووا دریافت کرد. بوتجیج مسیری را خلاف جهت سندرز دنبال می‌کند. او برخلاف ایدئولو‍ژی سندرز عمل می‌کند و اعتقادی به انقلابی که سندرز از آن نام می‌برد، ندارد.
بوتجیج سرمایه‌گذاری زیادی روی رای‌دهندگان لاتین‌تبار و سیاهپوست انجام داده یعنی تلاش بسیار زیادی در جذب آنها انجام داد و تا حدی در نیوهمپشایر و آیووا این را نشان داده و نتایج آن باعث شده تا کمپین او با قدرت‌تر از گذشته مسیر خود را پیش ببرد و حامیان بیشتری را نیز جذب کند. حالا رقابت در نوادا و کارولینای جنوبی دو ایالت جنوبی امریکا فرصت خوبی برای محک عیار او خواهد بود تا نشان دهد سیاست‌های او جواب خواهد داد و توانسته رای‌دهندگان بیشتری را به خود جذب کند یا خیر؟
نمایش قوی کلوبوچار
به نوشته سی‌ان‌ان، کلوبوچار توانسته در گفت‌وگو‌ها و مناظره‌های اخیر بسیار قوی وارد عمل شود و همین موضوع او را توانسته به سه نامزد برتر نیوهمپشایر تبدیل کند. بسیاری عملکرد او در مناظره اخیر نیوهمپشایر را باعث ورود او به جمع مدعیان می‌دانند. به نظر می‌رسد که کلوبوچار طی یک سال گذشته نیازمند چنین اتفاقی بود تا او به رقابت بازگردد. شاید پیش‌تر کسی روی او حساب ویژه‌ای باز نمی‌کرد اما حالا همه او را شگفتی‌ساز نیوهمپشایر می‌دانند و همین اتفاق می‌تواند به لحاظ مالی کمپین او را نیز تقویت کند.
بازندگان بزرگ
بازنده‌های اصلی رقابت نیوهمپشایر، وارن و بایدن بودند که در رده‌های چهارم و پنجم قرار گرفتند. هردو در نیوهمپشایر ضعیف وارد شدند و فرصت زیادی برای جبران ندارند. به خصوص جو بایدن اگر می‌خواهد کماکان در رقابت باقی بماند نیاز دارد دو انتخابات بعدی را که شانس زیادی نیز دارد، پیروز شود. از طرفی در سه‌شنبه بزرگ هر دوی این نامزدها اگر نتوانند به شکل قابل توجه نمایندگان حزبی به دست بیاورند احتمالا صحنه رقابت را ترک خواهند کرد. در این دوره به دلیل نزدیک بودن آرا و تقسیم شدن نمایندگان هنوز اختلاف آرا میان نامزدها زیاد نشده پس می‌توان تا سه‌شنبه بزرگ صبر کرد و ریزش‌های بزرگ را در میان نامزدهای دموکرات نیز مشاهده کرد، به خصوص برای بایدن، نوادا و کارولینای جنوبی آخرین شانس‌ها خواهد بود.