بزرگنمايي:

نسیم گیلان - گزارش از خط مقدم
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6219016
١٥٤
٠
صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
عارف چراغی / پزشکان زیادی این روزها داوطلبانه در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا در بیمارستان‌های کشور مشغول جنگیدن هستند. دکتر احمدرضاحجتی‌مروست یکی از آنهاست که خود داوطلبانه به بخش کرونایی‌ها رفته و تا زمانی که خود نیز به این بیماری مبتلا نشده بود در آنجا مشغول خدمت بود. اگر برای ما با دو خط خبر از تایید ابتلای دو نفر به کرونا در ایران در اوایل اسفند گذشته، شروع روزهای جدید و عجیبی بود اما برای گروهی این روزها فقط عجیب نبودند؛ سخت بودند و آشنا؛ به اندازه همان روایت‌هایی که از روزهای جنگ شنیده بودند. حالا چند ماهی است که بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها در کشور ما تبدیل به خط مقدم شده‌اند. خط مقدم مبارزه با ویروسی کوچک که سراسر جهان را درگیر خود کرده است. کنترل شیوع، مرگ و میر کم در ایران را مدیون کسانی هستند که از همان روزهای ابتدایی ورود کرونا به ایران لباس‌های رزم خود را پوشیدند و تا پای جان‌شان برای سلامت هموطنان‌شان جنگیدند.
دکتر احمدرضا حجتی‌مروست، یکی از همان پزشکان جوانی است که با شنیدن خبر شیوع ویروس کرونا در کشور داوطلبان راهی مرکز پذیرش بیماران کرونایی می‌شود و شروع به خدمت می‌کند. این روایت یکی از هزاران پزشکی است که این روزها از تمام توان خود برای کمک به مردم‌شان استفاده می‌کنند.
حجتی‌مروست در گفت‌وگو با خبرنگار روزنامه «صبح‌نو» روایت خود را اینطور آغاز می‌کند: «زمانی که خبر شیوع ویروس کرونا در ایران منتشر شد، من به همراه تعدادی از دوستانم مشغول درس خواندن برای آزمون تخصص بودیم. در آن روزها اما در کتابخانه بیمارستان مشغول درس خواندن بودیم و روز به روز صدای آژیر آمبولانس که بیماران را به بیمارستان منتقل می‌کرد متفاوت با روزهای گذشته‌اش شده بود که نشان می‌داد انگار شیوع بیماری کرونا جدی‌تر شده است. این موضوع ادامه‌دار بود که حدود 10 روز پیش از آزمون تخصص، وزارت بهداشت اعلام کرد که کنکور به تعویق افتاده است.»
حجتی‌مرودست ادامه می‌دهد: «با موکول‌شدن آزمون تخصصی به تاریخ دیگری، دغدغه ما برای کمک به مردم و کادر پزشکی جدی‌تر شد، چرا که قبل از به تعویق افتادن آزمون هم با چند تن از اساتید خود تماس گرفته بودم و گفتم که بلافاصله بعد از روز آزمون، به کمک کادر درمان خواهم آمد. با جابجا‌شدن تاریخ آزمون بار دیگر با یکی از اساتید عفونی خود تماس گرفتم، اعلام کردم که حاضرم کشیک‌های بخش بیماران مبتلا به کرونا را انجام دهم.»
این پزشک جوان می‌گوید: «در روزهای ابتدایی در بیمارستان امام خمینی ؟ره؟ مشغول بودم و بعد از چند روز به دلیل اینکه بیمارستان محب یاس با کمبود نیروی انسانی مواجه شده بود به این بیمارستان منتقل شدم. هنگامی که شما وارد بیمارستانی می‌شود که تمام بیماران آن مبتلا به کرونا هستند، در ابتدا دچار حس غریبی همراه با کمی اضطراب می‌شوید اما با ورود به بخش و ویزیت بیماران کم‌کم حضور در این محل نیز عادی و خالی از اضطراب شد و با خیال آسوده‌تر به درمان بیماران ادامه دادیم. اتفاق جالبی که در یکی از روزهای ابتدایی برایم افتاد این بود که در یکی از شب‌هایی که کشیک بودم بیماری را به بیمارستان ما منتقل کردند، وقتی نسخه ارجاع او را دیدم با مهر یکی از همکلاسی‌های صمیمی‌ام مواجه شدم که نشان می‌داد به جز من بسیاری از پزشکان تازه‌فارغ‌التحصیل‌شده در گوشه‌گوشه این شهر نیز مشغول کمک هستند.»
کد 99 برای بیمار جوان
وی درباره اولین تجربه خود با یکی از بیمارانی که شرایط وخیمی داشت، می‌گوید: «یکی از بیماران که در ظاهر شرایط نسبتا نرمالی داشت را ویزیت کردم. هنگامی که عکس ریه او را دیدم، شوکه شدم چون ریه‌اش به طرز وسیعی درگیر عفونت شده بود. بیمار که مردی جوان بود لبه تخت نشسته بود و من علائم حیاتی او را چک می‌کردم که کمی نگران‌کننده بود. از اتاق این بیمار خارج شدم و چند دقیقه‌ای درباره وضعیت این بیمار با یکی از متخصصان عفونی صحبت کردم. هنگام بازگشت به اتاق این بیمار دیدم که این بیمار از حالت نشسته به روی تخت افتاده است و به‌اصطلاح ما مریض کد خورده بود. فریادزنان به سمت راهرو رفتم و گفتم که دستگاه‌های احیا را بیاورند. پرستاران خیلی زود وسایل را آوردند و ما بیمار را شروع به احیا کردیم. با وجود اینکه چند تن از متخصصان بیهوشی نیز به کمک ما آمده بودند اما بعد از 45 دقیقه عملیات احیا؛ متاسفانه فوت کرد. فوت این بیمار به‌شدت برای کادر درمان بخش ناراحت‌کننده بود به خصوص اینکه این بیمار در روزهای گذشته با پزشکان و پرستاران ارتباط عاطفی بسیار خوبی داشت.» حجتی ادامه داد: البته بیماران زیادی هم بودند که با وجود اینکه در روزهای ابتدایی وضعیت بدی داشتند پس از چند روز بستری شدند وضعیت نرمالی پیدا کردند و آنها را ترخیص کردیم. ترخیص هر بیمار کرونایی به ما حس شور و شعف می‌داد.
کادر درمان تست کرونا نمی‌دهند!
به گفته این پزشک متخصص که بیش از 10 روز تجربه کار و طبابت بیماران مبتلا به کرونا را داشته‌ می‌گوید: «معمولا کادر درمان تا زمانی که علائم بیماری نداشته باشند، تست کرونا نمی‌دهند. من هم بعد از 10 روز متوجه تنگی نفس خود شدم. صبح روز بعدش هم با تب و بدن درد از خواب بیدار شدم. همین موضوع سبب شد که من هم تست کرونا بدهم. نتیجه تست بعد از دو روز آمد که مثبت بود و دارودرمانی را آغاز کردم. بعد از نتیجه تست کرونا؛ من دیگر نمی‌توانستم در محل استقرار کادر درمان بمانم یا باید در همان‌جا بستری یا در منزل شخصی ایزوله می‌شدم که بنده گزینه دوم را انتخاب کردم.»
این پزشک داوطلب در آخر می‌افزاید: «از تمام مردم با هر طرز تفکر و نژادی می‌خواهم که توصیه‌های بهداشتی را جدی بگیرند تا بتوانیم هرچه سریع‌تر این ویروس را شکست بدهیم چرا که از بین بردن این بیماری وابسته به عمل تک‌تک مردم جامعه است. باید همه با هم دست به دست هم بدهیم تا بتوانیم هر چه زودتر این را شکست بدهیم.»