بزرگنمايي:

نسیم گیلان -
هاآرتص: چرا تل آویو درباره تنش در خلیج فارس سکوت پیشه کرده است؟
٠
٠
تابناک / متن پیش رو در تابناک منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
نشریه هاآرتص امروز در مطلبی تحلیلی، با اشاره به حملات اخیر به دو کشتی ژاپنی در دریای عمان، پرسشی را مطرح کرده است، مبنی بر این که دلیل سکوت اسرائیل در خصوص همه این رخدادها و اتفاقات مشابه پیشین چیست و چرا مقامات رژیم اسرائیل، هیچ اظهارنظر خاصی در این باره نداشته اند؟!
این نشریه مطلب خود را با این مقدمه آغاز می کند که «نهادهای اطلاعاتی در اسرائیل و غرب در مورد ارزیابی خود قاطع هستند: ایران همانند سایر اتفاقات مشابه در روزهای اخیر در منطقه، مسئول حمله به تانکرهای نفتکش در دریای عمان است؛ اما این نهادها هنوز هیچ مستندات و شواهدی مبنی بر این امر به دست نداده اند».
هاآرتص در ادامه با اشاره به سوابق به جای مانده از اقدامات نهادهای اطلاعاتی مذکور به ویژه در جریان جنگ 2003 آمریکا در عراق بیان می کند: بنابراین، هیچ جای تعجبی نیست که رسانه های جهانی نسبت به این برآورد اطلاعاتی از سوی اسرائیل و غرب بدبین بوده و به دیده شک به آن می نگرند.
این مطلب بیان می‌کند، البته گفته‌های مقامات ایران در رد هر گونه مسئولیت در این حملات نیز همچنان برای بسیاری متقاعد کننده نبوده و نسبت دادن این حملات نیز به عربستان سعودی دور از ذهن است، چون سعودی‌ها پیش از این در جریان قتل جمال خاشقجی و دیدار اجباری سعد حریری از ریاض که رسما یک آدم ربایی بود، نشان داده اند که در ترتیب دادن یک چنین وقایعی به شکل مخفیانه تا چه حد ناشی و خام هستند.
این مطلب در ادامه تلاش کرده است با جفت و جور کردن چند مبنای تحلیلی از جمله نیاز شدید ایران برای کسب درآمد‌های نفتی و در نتیجه نیاز به افزایش قیمت نفت، نیاز به در خطر انداختن ریاست جمهوری دونالد ترامپ در انتخابات 2020 و امید برای به ریاست نشستن دموکرات‌ها بر کرسی اجرایی در کاخ سفید و بازگشت آمریکا به توافق هسته ای، و همچنین فشار‌های اخیر وارده بر ایران در سوریه و پشت کردن ضمنی روسیه به منافع ایران در این کشور، این گونه نتیجه گیری کند که ایران دلایل متعددی برای حمله به تانکر‌ها و ناامن سازی فضای خلیج فارس برای آمریکا و متحدانش دارد.
همچنین با اشاره به گفته‌ها و اقدامات اخیر مقامات ایرانی در خصوص بازبینی در تعهدات ایران طبق توافق هسته ای، بیان کرده است که خروج تدریجی ایران از این توافق نیز می تواند اهرم موثر و پر فشاری برای تغییر رویکرد واشنگتن قبل از انتخابات 2020 باشد.
سپس این مطلب به پرسش اصلی خود می پردازد و آن اینکه چرا اسرائیل در برابر همه این اتفاقات سکوت کرده است و هیچ اظهارنظر خاصی از سوی مقامات این رژیم پیرامون این موارد به چشم نمی خورد؟!
هاآرتص می نویسد: «در بستر موضوعات مربوط به ایران، سکوت غیرمتعارف و ممتد اسرائیل جالب توجه است. در هفته‌های اخیر، بنیامین نتانیاهو کمترین سخن را در مورد مسائل ایران به زبان رانده؛ آن هم در مورد موضوعی که اینقدر به ان علاقه دارد. وقتی هم که سخنی می گوید، تنها به اشاره به خطرات ایران برای منطقه به طور کلی بسنده می کند.»
سپس در تحلیل این امر ادامه می دهد: «به ظاهر از همکاران کابینه نتانیاهو خواسته شده که در این مورد اظهارنظری نداشته باشند و چون بسیاری از این اعضا منتظر مقام‌های ارشد در دولت آتی هستند، سیاست سکوت فعلا به شکلی موثر و راحت پیاده می شود. منافع اسرائیل ظاهرا شفاف بوده و امیدوار است که آمریکا فشار بر ایران را ادامه دهد؛ اما خود در اقدامی نادر از توفان به دور ماند. اسرائیل نمی خواهد متهم به آن شود که دولت ترامپ را برای تقابل مستقیم با ایران تشویق می کند.»
هاآرتص در تأیید این تحلیل اشاره می کند که نظریات چندی قبل آمیدرور، مشاور سابق امنیت ملی نتانیاهو، این موضوع را به خوبی نشان می دهد. وی در یک مصاحبه رادیویی گفته بود: مهمترین وظیفه اسرائیل این است که هیچ مداخله ای در اتفاقات میان ایران و آمریکا نداشته باشد. هاآرتص بیان می کند که همانند بسیاری از موارد گذشته، می توانیم تصور کنیم که این بار نیز دیدگاه آمیدرور، همان نظرگاه نتانیاهوست.