چاپ

نسیم گیلان - جشنواره محلی "لی" در روستای تسیه بخش خمام به همت زنان روستایی و با هدف عرضه و به نمایش گذاشتن هنر دست زنان روستا امروز با حضور مردم و مسئولان برگزار شد.
به گزارش ایسنا-منطقه گیلان، حصیربافی از جمله صنایع دستی بومی گیلان است که در تولید آن از مواد اولیه طبیعی استفاده و کلیه مراحل آن به شیوه کاملا سنتی و توسط زنان انجام می‌شود و از گذشته‌های دور تاکنون در نقاط مختلف این منطقه رواج داشته است.
روستای تسیه بخش خمام نیز در کنار روتای فشتکه که به عنوان روستای ملی حصیر بافی معرفی شده است یکی از محل های اصلی تولید طناب های حصیری است که از شهرت بالایی برخوردار است.
فاطمه صانعی، یکی از تولیدکنندگان حصیر در روستای تسیه به خبرنگار ایسنا گفت: لی همان گیاه خودرو و مواد اولیه تولید حصیر است که جزو اصلی زندگی زنان روستایی برای کمک به اقتصاد خانواده ها است.
صانعی افزود: که از ابتدای بهار در مناطق باتلاقی حاشیه تالاب رشد می ‌کند و از ابتدای تیرماه تا 15 مردادماه قابل برداشت است. در این زمان عمل برداشت، اغلب توسط مردان صورت می‌گیرد.
صانعی گفت: حصیربافی در نیمه اول سال به واسطه گرما کمتر انجام می‌شود زیرا باید مواد اولیه برای حصیربافی خیس باشد. گرمای هوا به خشک شدن حصیر سرعت می‌بخشد به همین دلیل روند بافت کند پیش می‌رود. اکثر بافنده‌های حصیر، زنان روستایی‌ هستند که در نیمه اول سال درگیر کشاورزی و شالیکاری بوده و این زنان در اواخر شهریورماه به مدت 15 روز استراحت می‌کنند و از اوایل مهرماه و همزمان با خنک شدن هوا بافت محصولات حصیری را شروع می‌کنند.
وی افزود: تمام فعالیت های زنان با حمایت صندوق کارآفرین امید و صندوق اعتبارات خرد زنان که متشکل از 33 نفر تشکیل شده این است صورت می گیرد.
صانعی ادامه داد: «لی» بیشتر به رنگ طبیعی عرضه می‌شود و بعد آن‌ را شبیه طناب بافت شده که معمولا 100 متری است، خریداری می‌کنیم.
پورحسین یکی دیگر از تولیدکنندگان این روستا است گفت: برای تولید یک محصول صنایع دستی باید تقریبا 10 هزار لی داشته باشیم و معمولا لی ها را بعد از برداشت در زیر نور خورشید قرار می دهیم و بعد از 2 الی 3 روز آماده بافتن می‌شود.
روستای تسیه یکی از روستاهای بخش خمام است که 620 خانوار و 1800 نفر جمعیت در استان گیلان یکی از محل های تولید حصیر و صنایع دستی است.
انتهای پیام