چاپ

نسیم گیلان - سرمقاله اطلاعات/ انتقال آب دریای خزر!
١٦
٠
اطلاعات / « انتقال آب دریای خزر! » عنوان یادداشت "محک" روزنامه اطلاعات به قلم ابوالقاسم قاسم زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
دیروز خبر کوتاهی از توافق سازمان محیط زیست درباره پروژه انتقال آب دریای خزر داده شد که بلافاصله مدیریت سازمان محیط زیست با تصحیح این خبر اظهار کرد که این سازمان همچنان موارد مخالفت خود را برای اجرای این پروژه و آسیب‌های محیط زیستی و «اکوسیستمی» آن را دارد و تنها بار دیگر اظهار شده است، تنها با حل این موضوع و رفع موانع می‌تواند با اجرای چنین طرحی موافقت کند! اما انتشار این خبر، موجی جدید ـ هم در داخل و هم در رسانه‌های خارج از کشور ـ ایجاد کرد که زیانبار بودن اجرای چنین طرحی برای کشور را بررسی کردند.
دیروز اعتراض نمایندگان مناطق شمال کشور در جلسه علنی مجلس خبرساز شد. تعدادی از این نمایندگان در جایگاه هیأت رئیسه مجلس در آغاز جلسه اعلام اعتراض کردند. اندکی بعد، تعداد دیگری از نمایندگان با در دست داشتن پلاکاردهایی با نوشته‌های «نه ملت به انتقال آب دریای خزر»، «استیضاح وزیر نیرو فوری»، «مردم اجازه نابودی دریای خزر را نمی‌دهند»، «انتقال آب دریای خزر، نابودی محیط زیست» و «بلای زاینده رود و ارومیه را بر دریاچه خزر تکرار نکنیم» به جایگاه هیأت رئیسه رفتند. پیش از این هم نمایندگان استان‌های گیلان و مازندران، هنگامی که روحانی رئیس جمهور در سخنرانی خود در مجلس گفت:‌«می‌خواهد آب دریای خزر را به استان سمنان انتقال دهد.» در مجلس اعتراض کرده بودند. دیروز با انتشار تصویرنامه کلانتری، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ایران که انتقال آب از دریای خزر به سمنان را بلامانع اعلام کرده، بار دیگر این خبر در صدر گزارش‌ها قرار گرفته است. اگر چه سازمان محیط زیست اعلام کرد که همچنان به تعهدها و اجرای پیشنهادهای این سازمان و نقد این طرح در گذشته باور دارد.
هزینه این طرح را 9200میلیارد تومان برآورد اولیه کرده‌‌اند که قرار است سالانه200 میلیون مترمکعب آب را از دریای خزر و استان مازندران به استان سمنان منتقل کند. این آب برای صنایع و آب آشامیدنی شهرهای گرمسار، دامغان شاهرود و سمنان، مصرف خواهد شد! مخالفان اجرای این طرح، آن را برای محیط زیست دریای خزر و استان‌های شمال کشور فاجعه‌بار می‌دانند که اکوسیستم دریای خزر به علت پمپاژآب و نمک به هم می‌خورد.
به یاد دارم در دوران ریاست جمهوری آقای هاشمی یک‌باره طرح تغییر آب و هوایی کشور با حذف یا تراشیدن بخشی از بلندی‌های البرز در فاصله تهران ـ شمال، موضوع روز از شایعه و خبر شد! تا آنجا که گفتند این پروژه را شروع کرده‌اند و بخشی از بلندی‌های کوه را هم تراشیده‌اند، اما اعلام خطر کارشناسان محیط زیست و «اکوسیستم»، چه در خارج از کشور و چه در داخل، یک‌باره خبر را محو و اجرای چنین پروژه‌ای را به بایگانی فراموشی سپرد. اما، تجربه تلخ انتقال آب زاینده رود از مسیر سرچشمه‌های آن برای آبیاری استان یزد، در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی، مبدل به مشکلات متعددی شد که هنوز هم بسیاری از کشاورزان سه استان اصفهان، چهارمحال بختیاری و یزد با آن مواجه‌اند!
حال، در دوره ریاست جمهوری آقای روحانی طرح انتقال آب دریای خزر به استان سمنان در دستور بررسی و کار قرار گرفته است که می‌تواند تجربه تلخ و غلط دیگری در ساحت تصمیم‌گیری ملی شود. همانگونه که فاجعه زاینده رود شد و دریاچه ارومیه و ساختن برخی از سدها بدون ارزیابی علمی محیط زیستی و «اکوسیستم» همچنان مورد نقد بسیاری از کارشناسان قرار دارد. واقعیت این است که انتخاب چنین طرح‌ها باید در ساحت منافع ملی کشور ارزیابی شود و نباید چنین طرح‌هایی را در اطاق‌های دربسته، آن هم با چند کارشناس معدود بررسی کرد،‌با مردم از همان آغاز از طریق رسانه‌ها و مطبوعات (و بخصوص صداوسیما) در میان گذاشته شود. علاوه بر آن، کارشناسان بین‌المللی تا حد سازمان ملل و بخصوص کارشناسان ایرانی که از اساتید دانشگاه‌های معتبر در خارج از کشور هستند، نظر خواهی آشکار شود.
پرسش پایانی، انتقال آب دریای خزر، آن هم با هزینه اولیه 9200میلیارد تومانی که معلوم نیست بعد از شروع تا کجا سربکشد، به سرنوشت بزرگ راه تهران ـ شمال دچار نشود! که از چین و ماچین، آمدند پول‌های کلان گرفتند، اما کاری نکردند و رها کردند و رفتند، اما هنوز ادامه دارد با برآورد خسارت‌های محیط زیستی آن!