چاپ

نسیم گیلان - انتخابات و راه ناهموار دست‌راستی‌ها
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6013032
٤٢٨
٠
اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
شمارش معکوس برای برگزاری یازدهمین انتخابات مجلس در حالی آغاز شده است که به جرات می‌توان گفت این دور از انتخابات به‌ لحاظ شرایط و پیچیدگی‌ها شبیه به هیچ دوره‌ای در طول 4 دهه گذشته نیست؛ به‌طوری که می‌توان سایه سنگین نارضایتی‌ها در ماه‌های گذشته و اعتراض‌های خیابانی که از سال 96 شاهد آن بودیم از یک‌سو و از سوی دیگر ردصلاحیت‌هایی که تنها دامن یک جریان سیاسی را گرفت و نمایی از یک انتخابات تک‌جناحی را نشان داده، بر انتخابات دوم اسفند احساس کنیم.
در این میان اما اصولگرایان تلاش می‌کنند نگاه‌های تردیدآمیزی را که به‌ واسطه حذف رقیب متوجه آنها شده است، از خود دور کنند و بر همین اساس انگشت اتهام را به سمت اصلاح‌طلبان نشانه می‌روند که جناح چپ چون چهره‌ شاخصی نداشت، حتی اگر رد‌صلاحیتی هم در کار نبود، نمی‌توانست شانسی برای ارایه لیست داشته باشد؛ چراکه چهره‌های شاخص‌شان وارد میدان نشدند. «ناصر ایمانی» از تحلیلگران سیاسی اصولگرا یکی از همین افرادی است که چنین استدلالی را ارائه می‌کند. او درباره ردصلاحیت گسترده اصلاح‌طلبان به ایلنا می‌گوید: «اصلاح‌طلبان در شرایط‌ کنونی هم افراد زیادی دارند که در لیست قرار بدهند، البته اگر نخواهند در انتخابات مجلس به هر شکلی شرکت کنند، این تصمیم سیاسی خودشان است و ربطی به ردصلاحیت ندارد. به عقیده من تعداد چهره‌های سرشناس ردصلاحیت شده در جریان اصلاح‌طلب به 10 نفر هم نمی‌رسد.» ایمانی ادامه می‌دهد: «معتقدم اصلاح‌طلبان نخواستند که در این دوره از انتخابات شرکت کنند؛ چراکه افراد بسیار کمی از چهره‌های شاخص آنها در انتخابات نام‌نویسی کردند، درواقع در حوزه تهران اگر هیچ ردصلاحیتی هم صورت نمی‌گرفت باز هم برای بستن یک لیست سی‌نفره که افراد قابل و سرشناسی در آن حاضر باشند، با مشکل مواجه بودند. البته بررسی‌های شورای نگهبان هنوز تمام نشده، اما تعداد ردصلاحیت چهره‌های سرشناس اصلاح‌طلب بسیار محدود است.» ایمانی بدون توجه به مولفه‌های اصول دموکراسی و برگزاری یک انتخابات آزاد موضوع ردصلاحیت‌ها را دستاویز و بهانه سیاسی از سوی اصلاح‌طلبان معرفی می‌کند و می‌گوید: «مساله ردصلاحیت‌ها یک دستاویز سیاسی برای اصلاح‌طلبان است، به نظر من آنها به دلیل عملکردشان احتمال می‌دادند در این دوره از انتخابات مورد اقبال مردم نباشند؛ به همین دلیل تعداد بسیار کمی از چهره‌های شاخص آنها در انتخابات نام‌نویسی کردند. در حالی که این مساله در بین اصولگرایان متفاوت است، از میان اصولگرایان همه کسانی که امکان رای‌آوری داشتند، اعم از آنهایی که مشهور بودند و آنها که نبودند همه در انتخابات حاضر شده و نام‌نویسی کردند، اما اصلاح‌طلبان حاضر به چنین کاری نشدند. البته در اینجا ذکر این نکته ضروری است که همه آنچه می‌گوییم مربوط به چهره‌های شاخص و سرشناس اصلاح‌طلبان است، نه افرادی که شناخته‌ شده نیستند. برای مثال اصلاح‌طلبان در انتخابات همین دوره مجلس (مجلس دهم) لیستی دادند که شاید به زحمت 10 نفر از اعضای آن سرشناس بودند. بنابراین اصلاح‌طلبان اگر بخواهند لیست بدهند هم تعدادی افراد مشهور دارند و تعداد زیادی هم افراد غیرمشهور که بتوانند با آنها لیست بدهند، مگر اینکه نخواهند لیست منتشر کنند.» حمیدرضا ترقی نیز به دنبال همقطارانش وارد این میدان می‌شود و درباره ردصلاحیت‌ها به باشگاه خبرنگاران جوان می‌گوید: «متاسفانه این جریان همواره درصدد ایجاد رقابت ناسالم در عرصه انتخابات بوده و پیوسته مسیر ناسالم‌سازی و تخریب را دنبال می‌کند. جریان اصلاحات نه‌تنها به قانون تن نمی‌دهد، بلکه درصدد فریب افکار عمومی و رقیب‌هراسی جامعه است تا کشور را از یک انتخاب درست و منطقی باز دارد، درحالی که این نوع موضع‌گیری‌ها نه‌تنها مغایر با مردم‌سالاری و دموکراسی بوده، بلکه نشان‌دهنده این است که هدف وسیله جریان اصلاحات را توجیه می‌کند و برای رسیدن و ماندن در قدرت از هر روشی حاضرند استفاده کنند.»
معضل «وحدت» به قوت خود باقی است
هرچند اصولگرایان تلاش می‌کنند افکار عمومی را از موضوع رد صلاحیت‌ها دور کنند و توپ را به زمین اصلاح‌طلبان بیندازند، اما خودشان چنان با معضل «وحدت» دست‌ به گریبانند که تقریبا روزی نیست که بحثی درباره احتمال انتشار چند لیست از سوی جناح راست مطرح نشود. همین چند روز پیش بود که اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری از احتمال ارایه لیستی مستقل از لیست اصلی اصولگرایان و منطبق با مدل جبهه پایداری سخن گفتند. در این راستا هر چند اهالی جریان راست تمام تلاش‌شان را به کار بسته‌اند تا این نقطه ضعف را مخفی کنند اما باز نمی‌توانند به‌طور تمام و کمال وجود انشقاق را انکار کنند. حمیدرضا ترقی از اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در همین رابطه می‌گوید: «در مجموع به نظر می‌رسد اصولگرایان در این دوره به لحاظ وحدت و انسجام در تمامی دوره‌ها وضعیت بهتر و مناسب‌تری دارند و هماهنگی و هم‌افزایی بین نیروهای انقلاب روزبه‌روز در حال گسترش است و من معتقدم که ان‌شاءالله می‌توانیم با لیست واحد وارد صحنه رقابت انتخاباتی شویم. البته اگر لیست واحد هم ارایه ندهیم وحدت حداکثری را تحقق بخشیدیم و ممکن است که یک اقلیتی هم حاضر به وحدت نباشند یا تحلیل‌شان درباره شرایط موجود کشور این باشد که رقابت درونی هم برای افزایش حضور مردم در صحنه انتخابات لازم است، اما این دلیلی بر عدم وجود وحدت در بین اصولگرایان نیست.»
«قالیباف» حلقه‌ای از اختلاف
از همان روز که ضد و نقیض‌ها درباره کاندیداتوری «محمدباقر قالیباف» مطرح شد، صف‌بندی موافقان و مخالفانش نیز در اردوگاه اصولگرایان نیز آغاز شد تا اینکه امروز همین اختلافات احتمال چند لیستی در جریان راست را به واقعیت نزدیک‌تر کرده است. در این میان حتی زمزمه‌هایی از لیست جداگانه قالیباف نیز به گوش می‌رسد، موضوعی که ناصر ایمانی درباره آن به ایلنا می‌گوید: «من احتمال این را که طیف قالیباف از اصولگرایان جدا شده و لیست مستقلی ارایه کنند بسیار ضعیف و در مقابل آن احتمال جدا شدن و انتشار لیست مستقل از سوی جبهه پایداری را بسیار قوی می‌دانم.» او درباره منتقدان و مخالفان جدی قالیباف در میان جریان اصولگرایی و احتمال این را که با حضور در لیست یا با سرلیستی او مخالفت شود، عنوان می‌کند: «در خصوص اینکه یک نفر مخالفان جدی دارد، خب همه افرادی که در صحنه سیاسی و اجرایی فعالیت می‌کنند، مخالفان جدی دارند. این موضوع که یک فردی چون مخالفان جدی دارد پس در لیست نباشد، به نظر من امکان‌پذیر نیست، از سوی دیگر تصور می‌کنم مساله سرلیستی چندان برای قالیباف دارای اهمیت نباشد چراکه سرلیستی جز اثر تبلیغاتی معنا و مفهوم خاصی ندارد، وگرنه سرلیست شدن هیچ اثری در اینکه آن فرد رای بیاورد و به مجلس برود، ندارد. البته این طبیعی است که قالیباف نسبت به سایرین در شهر تهران شناخته شده‌تر است، چراکه بیش از 10 سال شهردار تهران بود.» اما مشکل قالیباف تنها مساله اختلافات درون‌جناحی برای سرلیستی نیست؛ بلکه پرونده‌های به‌جا مانده از دوران سکانداری‌اش در شهرداری تهران، همان سابقه‌ای که ایمانی از آن به عنوان علت رای‌آوری احتمالی قالیباف سخن می‌گوید نیز یکی از مشکلاتی‌ است که کار را برای او دشوار کرده است. در چنین شرایطی «موسوی‌لاری» وزیر کشور دولت اصلاحات در مصاحبه‌ای با خبرگزاری شفقنا عنوان می‌کند: «هنوز مشخص نیست که آقای قالیباف تا پایان در انتخابات مجلس می‌ماند یا نمی‌ماند، شاید انصراف داد.» جمله‌ای که باتوجه به تجربه آخرین انتخابات جناح راست، اظهارنظری است، قابل‌ اعتنا.
لیست لاریجانی
تنها چند روز مانده بود به آغاز نام‌نویسی کاندیداها در یازدهمین انتخابات مجلس که گمانه‌زنی‌ها درباره آمدن و نیامدن «علی لاریجانی» در این انتخابات قوت گرفت که در نهایت رییس قوه مقننه با گفتن این جمله که «برنامه‌‌ای برای انتخابات ندارم»، تکلیف همه اما و اگرها را روشن کرد؛ اما باز هم این پایان کار نبود و از آنجا که علی لاریجانی در میان طیف اصولگرایان میانه‌رو حامیانی دارد، برخی این احتمال را مطرح کردند که شاید به‌رغم آنکه لاریجانی خودش پا به میدان رقابت نگذاشته است، اما می‌تواند با حمایت از یک لیست بر انتخابات تاثیر بگذارد؛ موضوعی که اگر از گمانه‌زنی فراتر برود، می‌تواند انشقاقی دیگر در لیست شورای ائتلاف باشد و این لیست را با یک شکست آرا مواجه کند. «ناصر ایمانی» درباره برخی گمانه‌زنی‌ها در خصوص احتمال انتشار لیستی از سوی علی لاریجانی رییس فعلی مجلس که در انتخابات پیش‌‌رو نام‌نویسی نکرده، می‌گوید: «اگر لاریجانی در انتخابات حضور داشت و کاندیدا بود، این احتمال وجود داشت که لیستی از نزدیکان خود تهیه و از آنها حمایت کند، اما اکنون در شرایطی که خود او در انتخابات کاندیدا نیست، بسیار بعید می‌دانم چنین کاری انجام دهد؛ چراکه اثرگذاری چندانی هم ندارد.»