چاپ

نسیم گیلان - آخرین خبر / من گُلی ناچیدنی دیدم چُنان خورشید او را
ماه بود اما - که صبح از آسمانم چید او را
من که جز ‌با چشمِ پاک‌ِ دوستی او را ندیدم
تا تو آیا با کدامین چشم خواهی دید او را ؟
در غزل‌هایِ سلیمانیت بنشانش که چون من
-خنده‌ی "دیو‌"ات نگریاند- اگر دُزدید او را
او دلش عیّار می‌خواهد-تورا میخواهد-آری
کاشکی- هرگز عیارِ من نمی‌سنجید او را
پُر‌ غرور‌است‌و به‌سر امیدِِ فتحی تازه دارد
بشکنیدم- تا شکستِ من دهد امید او را
او غمی دارد که غیر از خنده درمانی ندارد
این مَگوها را بخوانید‌و بخندانید او را .