چاپ

نسیم گیلان - آخرین خبر / من خانه‌ی ویرانه‌ام و بی خبر از من
هر روزِ خدا می گذرد صد نفر از من
مثل خود شیطان فقط از دور مهیبم
بیهوده گریزان شده نوع بشر از من
چون صخره شب و روز رفیقش شدم اما
دریا به کسی مشت نزد بیشتر از من
در خاطر من هیچ به جز حزن نیاندوخت
آن کس که نمی‌خواست بجز شعر تر از من
ای عشق بیا آدمی از نو بتراشیم
خوشبخت‌تر و خوب‌تر و شادتر از من
غلامرضا طریقی