چاپ

نسیم گیلان - آخرین خبر /سرِ سازگاری ندارد با ما این باد
دست در دستِ دشمنِ ماست
بادِ جنوب
چه گذرگاهِ باریکی‌
ما رودرروی تاریکی
انگشت‌ها را بلند کرده‌ایم
به نشانه‌ی پیروزی
شاید تاریکی روشنایی شود
بالا می‌رویم از درختِ رؤیا
ای نهایتِ زمین
ــ رؤیای سرسختِ ما
هنوز پابرجایی؟
این بارِ هزارم است
که بر آخرین هوا می‌نویسیم
می‌میریم
امّا اجازه‌ نمی‌دهیم بگذرید
راه می‌افتیم
دنبالِ صدای خود
ماه را شاید ببینیم
ترانه می‌خوانیم
سنگی شاید بترسد
و به جانِ تن می‌افتیم
ــ با آهن...
ــ با آهن...
رودی شاید سر بلند کند
سرِ سازگاری ندارد با ما این باد
دست در دستِ بادِ جنوب است
بادِ شمال
و این صدای ماست که فریاد می‌زند
راهی برای فرار هست؟
زن‌های خرافاتی را می‌گوییم خانواده‌ای برای‌مان پیدا کنند
خانواده‌ای که مُرده‌ی ما را بیش‌تر دوست می‌دارند
کرکسی روی سرمان می‌افتد
راه می‌افتیم دنبالِ رؤیاهای خود
که ببینیم‌شان
راه می‌افتد دنبالِ ما
که ببینندمان
راهی برای فرار نیست
چیزی شبیه مرگ را ادامه می‌دهیم و
زندگی می‌کنیم
و چیزی شبیه مرگ
پیروزی‌ست
محمود درویش
ترجمه محسن آزرم