بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا/گیلان یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: آموختن ارزش راستگویی به کودک بهتر از تنبیه او به خاطر بد رفتاری یا سوء‌ رفتارهای کوچک است، به کودکتان به خاطر صداقت و راستگویی جایزه بدهید.

والدین دوست دارند فرزندانی صادق و راستگو داشته باشند و براین اساس از دروغ گفتن فرزندان شان نگران می‌شوند، در حالیکه به اعتقاد کارشناسان اگر فرزندتان زیر چهارسال دارد از دروغ گفتن او نگران نباشید این کار جنبه اخلاقی ندارد چراکه او تعمدا دروغ نمی‌گوید، بلکه بنا به دلایلی اینگونه صحبت می‌کند که کاملا طبیعی است زیرا می‌تواند به دلایلی نظیر قدرت تخیل بالا، رسیدن به خواسته‌هایشان یا پنهان خرابکاری‌ باشد.
آموزش راستگویی به کودکان نیاز به صرف وقت، پشتکار و تمرین راستگویی و درستکاری دارد، اگر کودکی دروغ می‌گوید آن را نباید مشکل شخصیتی وی بدانیم بلکه برحسب فهم و درک وی روش‌هایی را به کار بگیریم تا راستگویی، درستکاری و مفهوم حقیقت را به او آموزش دهیم.
خدیجه کشاورز در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به راهکارهای حل دروغ‌گویی در کودکان، به والدین توصیه کرد: مثبت اندیش باشید و به اهمیت صداقت و راستگویی در خانواده تاکید کنید، می‌توانید به فرزندتان بگویید که شما از گفتن حقیقت قدردانی می‌کنید و وقتی که او به شما دروغ می‌گوید، ناراحت می‌شوید؛ برای مثال به او بگویید "وقتی که حقیقت را به من نمی‌گویی، من احساس غم و اندوه می‌کنم و نا امید می‌شوم".
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی مرکز مشاوره معاونت اجتماعی پلیس گیلان افزود: خانواده‌ها می‌توانند کتاب‌ها یا داستان‌هایی که در آنها اهمیت صداقت به صورت مشخص و موکد بیان شده را برای فرزندشان بخوانند، همچنین داستان «چوپان دروغگو» یک مثال خوب برای این است که چطور دروغ می‌تواند به ضرر خود انسان باشد و او را به دردسر بیندازد.
وی با بیان اینکه به طور کلی آموختن ارزش راستگویی به کودک بهتر از تنبیه او به خاطر بد رفتاری یا سوء‌ رفتارهای کوچک است، گفت: به کودکتان به خاطر صداقت و راستگویی جایزه بدهید، حتی اگر گاهی تهیه آن برای شما وقت‌گیر باشد.
کشاورز ادامه داد: به کودک‌تان کمک کنید که از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که احساس می‌کند نیاز دارد دروغ بگوید اجتناب کند. برای مثال شما می‌بینید که کودکتان مقداری شیر روی زمین ریخته در این شرایط اگر شما به او بگویید که "شما شیر را روی زمین ریخته‌ای؟" او ممکن است در پاسخ بگوید "نه" زیرا فکر می‌کند که دارد توی دردسر می‌افتد. برای اجتناب از چنین موقعیتی باید به او بگویید "من دیدم که با لیوان شیر برخورد کردی و آن ریخت، بیا اینجا را باهم تمیز کنیم".
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی تاکید کرد: هرگز به کودک لقب دروغگو نسبت ندهید زیرا چسباندن برچسب دروغگو به او، اثرات منفی روی عزت نفس کودک خواهد گذاشت و او را به این باور می‌رساند که در واقع دروغگو است.
وی با تاکید بر اینکه والدین هرگز کودک را تحقیر نکنند، اضافه کرد: زیرا در این صورت، کودک تلاش می‌کند که به هر نحوی که شده خود و توانایی‌های خود را نشان دهد و یکی از راه‌ها این است که دروغ بگوید.
کشاورز با تاکید بر اینکه اگر ما بتوانیم به کودکانمان اجازه کودکی بدهیم آنان نیز به ما لذت پدر مادر بودن را خواهند داد، خاطرنشان کرد: گاهی نحوه بیان والدین، دروغگویی را به کودک می‌آموزد. به طور مثال والدین به کودکی که کار خلافی مرتکب شده، اصرار می‌کنند که او این کار را انجام نداده و دوستان یا همسایه‌ها یا یک موجود خیالی آن کار را کرده است.
با توجه به بحث مهم تربیت و الگوی پذیری مستقیم فرزندان از پدر و مادر می‌توان به این نکته اشاره کرد که پدر و مادر مهمترین و اصلی‌ترین الگوی تربیتی بی واسطه برای فرزندان‌شان هستند چرا که کلام غیر صادقانه برگفتار فرزندان تاثیر فراوانی دارد. فرزندان این رفتار را از آنها الگو برداری می‌کنند.
انتهای پیام