بزرگنمايي:

نسیم گیلان - تونیا هاردینگ، اسکیت‌باز نمایشی آمریکایی که در این رشته تبدیل به فوق‌ستاره شد، حواشی عجیبی داشت و حتی به نزدیک‌ترین رقیب خودش آسیب زد تا برای همیشه از حضور در مسابقات محروم شود
زندگی پرحاشیه ستاره اسکیت زنان جهان
«من تونیا هستم» فیلم آمریکایی محصول سال 2017 است در ژانر کمدی سیاه و به کارگردانی کریگ گیلسبی و به نویسندگی استوین راجرز. این فیلم زندگینامه اسکیت‌باز مشهور تونیا هاردینگ را به تصویر می‌کشد و همچنین قضیه ارتباط او با حمله به رقیبش نانسی کریگان در سال 1994 را هم باز می‌کند. گفته می‌شود که این فیلم بر اساس مصاحبه‌های ضد و نقیض و بعضاً واقعی هاردینگ و همسر سابقش جف گیلولی ساخته شده که چندان قابل استناد نیست. در این فیلم مارگو رابی بازیگر محبوب هالیوودی (که یکی از تهیه کنندگان فیلم هم است) در نقش هاردینگ ایفای نقش می‌کند، سباستین استن در نقش گیلولی و آلیسون جنی در نقش مادر هاردینگ، لاوونا گلدن بازی می‌کنند. هاردینگ در این فیلم بیشتر نقش قربانی را دارد و تاثیری که در ارتکاب جرم و نقدهایی که به او شده بود هم به تصویر کشیده می‌شود.
«من تونیا هستم» در جشنواره بین‌المللی تورنتو در هشتم سپتامبر 2017 به نمایش درآمد و با بودجه 11 میلیون دلاری در سرتاسر جهان فروش 53.9 میلیون دلاری داشت. منتقدان نظرات مثبتی در مورد فیلم داشتند و به خصوص بازی رابی و جنی را تحسین می‌کردند. در نودمین دوره جوایز آکادمی، جنی برنده جایزه بازیگر نقش مکمل زن شد و همچنین این فیلم در بخش‌های بهترین بازیگر زن و بهترین ادیت هم نامزد شد. در هفتاد و پنجمین دوره جوایز گلدن گلوب هم در سه بخش نامزد شد که جنی باز هم جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به‌دست آورد.
تونیا هاردینگ کیست؟
تونیا ماکسن پرایس (معروف به هاردینگ) اسکیت‌باز سابق آمریکایی و بوکسور بازنشسته است که در 12 نوامبر سال 1970 در پورتلند، اورگان به دنیا آمد. مادرش لاوونا گلدن و پدرش آلبرت هاردینگ بودند. تونیا در پورتلند شرقی بزرگ شد و اسکیت روی یخ را از 3 سالگی زیر نظر مربی‌اش دایان رالینسون شروع کرد. در سال‌های جوانی شکار و مکانیکی را از پدرش یاد گرفت. پدرش به مشاغل عجیب و غریب زیادی مشغول بود از جمله مدیریت آپارتمان‌ها، رانندگی کامیون و کار در مغازه تجهیزات ماهیگیری. با این حال به دلیل ضعف در سلامتی کم کار بود. لاوونا برای تامین مخارج خانواده به پیشخدمتی مشغول بود و به دلیل اینکه توانایی خرید لباس‌های اسکیت دخترش را نداشت خودش آنها را می‌دوخت. والدین هاردینگ بعد از 19 سال زندگی مشترک و در حالی که تونیا 16 ساله بود در سال 1987 از هم جدا شدند. تونیا در نهایت دبیرستان را رها کرد تا تمام وقتش را وقف ورزش کند. او بین سال‌های 1986 تا 1989 همیشه در صفوف قهرمانی اسکیت روی یخ در آمریکا قرار داشت و در سال 1989 برنده رقابت اسکیت آمریکا شد. تونیا قهرمان سال‌های 1991 و 1994 بود ولی قهرمانی 1994 و مدال نقره جهانی در سال 1991 از او گرفته شد. هاردینگ دو بار قهرمان المپیک و دو بار قهرمان اسکیت روی یخ آمریکا شد.
هاردینگ در ژانویه 1994 درگیر نزاعی شد که همسر سابقش جف گیلولی در حمله به رقیبش نانسی کریگان ترتیب داد. هر دو اسکیت‌باز در المپیک زمستانی 1994 شرکت کردند و کریگان مدال نقره گرفت و هاردینگ در جایگاه هشتم ایستاد. در شانزدهم مارس 1994 هاردینگ دادخواستی را پذیرفت که در آن به جرم توطئه برای جلوگیری از پیگرد قانونی مقصر شناخته میشد. 30 ژوئن 1994 در نتیجه مشارکت وی در حمله به کریگان، انجمن اسکیت روی یخ ایالات متحده او را به صورت مادام‌العمر محروم کرد.
تونیا هاردینگ اسکیت‌باز حرفه‌ای
هاردینگ در طول دوران جوانی‌اش در رشته اسکیت روی یخ زیر نظر مربی‌اش دایان رالینسون کار می‌کرد. اواسط دهه 1980 شروع به بالا رفتن از نردبان ترقی کرد. در قهرمانی اسکیت روی یخ 1986 آمریکا ششم شد و در سال‌های 1987 و 1988 در جایگاه پنجم ایستاد و در سال 1989 مقام سوم این رقابت‌ها را به‌دست آورد. پس از رقابت در سری مسابقات قهرمانی ملی در فوریه 1989 تمرین با مربی جدیدش دادی تیچمن را آغاز کرد. پس از آن در اکتبر 1989 در رقابت‌های اسکیت آمریکا قهرمان شد و نامش به عنوان یکی از قدرتمندترین اسکیت‌بازان آمریکا در رقابت‌های قهرمانی 1990 برده می‌شد.
شگفتی‌سازی‌های هاردینگ در سال 1991 رخ داد یعنی زمانیکه در قهرمانی ایالات متحده اولین اکسل سه‌گانه خود را انجام داد و تبدیل به اولین زن آمریکایی شد که این پرش را انجام می‌دهد. در همان سال عنوان قهرمانی بازی انفرادی زنان را به‌دست آورد. هفت نفر از 9 داور به او رتبه اول را دادند و او برنده کل رقابت شد. در رقابت‌های قهرمانی جهان در ماه مارس 1991 او مجدداً اکسل سه‌گانه را انجام داد و رتبه دوم را از آن خود کرد و قبل از کریستی یاماگوچی و بعد از نانسی کریگان ایستاد.
با وجود تمام رکوردشکنی‌هایش دیگر نتوانست بعد از 1991 اکسل سه‌گانه را کامل کند و نتایجش رو به کاهش رفت. او هنوز با تیچمن تمرین می‌کرد و در رقابت‌های قهرمانی اسکیت روی یخ آمریکا در ژانویه 1992 با وجود پیچ خوردن مچ پایش در تمرینها سوم شد. و همچنین در المپیک زمستانی فوریه 1992 هم در جایگاه چهارم ایستاد. در ماه مارس 1992 هاردینگ تیچمن را اخراج کرد و به سمت مربی سابقش دایان رالینسون برگشت. در مارس 1992 در رقابت‌های جهانی ششم شد. در فصل 1993 در رقابت‌های قهرمانی ایالات متحده عملکرد ضعیفی از خود نشان داد و نتوانست شایستگی حضور در رقابت‌های جهانی را به‌دست آورد.
هاردینگ در ژانویه 1994 عنوان قهرمانی ایالات متحده را به‌دست آورد اما بعدا این عنوان از او گرفته شد. فدراسیون اسکیت روی یخ آمریکا پس از تحقیق در مورد حمله او به نانسی کریگان تصمیم گرفت تا هاردینگ را محروم کند.
ماجرای حمله به نانسی کریگان
ششم ژانویه 1994 یک روز قبل از مسابقات انفرادی اسکیت روی یخ بانوان، نانسی کریگان پس از جلسه تمرینی‌اش در راهرو مورد حمله قرار گرفت. عواقب این حمله بلافاصله توسط دوربین‌ها ضبط شد. نام ضارب‌شان استانت بود که ضربه شدیدی به زانوی راست نانسی وارد کرد و در چهاردهم ژانویه خود را تسلیم کرد. استانت و عمویش دریک اسمیت برای این حمله توسط همسر سابق هاردینگ یعنی جف گیلولی استخدام شده بودند.
حمله باید آنقدر شدید می‌بود که نانسی نتواند در رقابت‌ها شرکت کند. پایش نشکست اما به شدت ضربه دید و او مجبور به کناره‌گیری از رقابت‌ها شد. در هشتم ژانویه هاردینگ عنوان قهرمانی ایالات متحده را به‌دست آورد. او و کریگان هردو برای رقابت‌های المپیک 1994 انتخاب شدند.
از اعتراف هاردینگ تا محرومیت همیشگی
در هجدهم ژانویه 1994 هاردینگ به همراه وکیلش مورد بازجویی FBI قرار گرفت. حدود 10 ساعت این گفت‌وگو طول کشید. وکیلش بیانیه‌ای را که در آن هاردینگ جدایی از همسرش را اعلام می‌کرد خواند: «من همچنان معتقدم که جف بی‌تقصیر است و برایش بهترین‌ها را می‌خواهم.»
اما روزنامه‌ها این ادعاها را رد می‌کردند و معتقد بودند هاردینگ دروغ می‌گوید. هاردینگ در آخرین متن اظهار داشت: «امیدوارم همه درک کنند. من می‌دانستم جف درگیر این قضیه بوده است. متاسفم.» هاردینگ می‌گفت که هیچ کار بدی انجام نداده است و بی‌تقصیر است. گیلولی اما ادعا می‌کرد که هاردینگ در این کار به او کمک کرده است. دوست صمیمی هاردینگ، استفانی کوئینترو که هاردینگ با او زندگی می‌کرد به خبرنگاران گفت که تونیا شوکه شده و شدیداً از این ادعاها ضربه روحی دیده است. هاردینگ سپس در کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که از اتفاقی که برای نانسی افتاده واقعاً متاسف است و احترام زیادی برای نانسی قائل است.
او همچنین ادعا کرد که از جریان حمله به نانسی هیچ اطلاعی نداشت اما مسئولیت عدم گزارش سریع این اتفاق را پس از اینکه از مسابقه به خانه برگشته بود و در جریانش قرار گرفته بود را به عهده گرفت و گفت که عدم گزارش سریع این اتفاقات از سوی من جرم نیست. جف گیلولی مجرم شناخته شد و محکوم به عذرخواهی علنی از نانسی کریگان و دو سال حبس شد.
هفدهم فوریه 1994 نانسی کریگان و هاردینگ در جلسه تمرینی با هم بر روی یخ تمرین کردند و تقریباً 400 خبرنگار هم آنجا بودند تا این تمرین را ثبت کنند. در بیست و پنجم فوریه هاردینگ در رقابت‌های المپیک هشتم شد و نانسی کریگان که بهبود پیدا کرده بود مدال نقره گرفت و قبل از قهرمان رقابت‌ها یعنی اوکسانا بایول اوکراینی ایستاد.
در شانزدهم مارس 1994 هاردینگ به توطئه برای جلوگیری از پیگرد قانونی همسر سابقش اعتراف کرد و در نهایت از تمام رقابت‌های اسکیت روی یخ محروم شد.
اوایل دهه 2000 هاردینگ به عنوان بوکسور حرفه‌ای رقابت می‌کرد و زندگی‌اش سوژه بسیاری از فیلم‌ها، مستندها، کتاب‌ها و مطالعات دانشگاهی شد. در سال 2014 دو مستند تلویزیونی در مورد زندگی هاردینگ و حرفه اسکیت روی یخ تولید شد که به فاصله دو ماه از یکدیگر پخش شدند. این مستندها الهام بخش استیون راجرز بودند تا فیلم «من تونیا هستم» را در سال 2017 بنویسد.
منبع: خبرورزشی