بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا/گیلان نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، دوران کرونا را فرصتی برای بروز توانایی زنان دانست و یادآور شد: زنان بار دیگر در تاریخ اجتماعی ایران فرصت بازنگری در مهارت ها و توانایی های خودشان برای نجات خانواده و حمایت از کودکان و سالمندان و بیماران و مردان خودشان را به دست آوردند.

تقی آزاد ارمکی در آیین افتتاحیه نخستین همایش ملی «خانواده و زنان در دوران کرونا» که در تالار حکمت دانشگاه گیلان برگزار شد، با بیان اینکه شرایط ناشی از شیوع کرونا قطعا خانواده ایرانی را دچار تغییر و چالش کرده است، گفت: بعد از کرونا نیز با ساحت جدیدی از خانواده ایرانی مواجه خواهیم شد.
وی بیشترین اثرات کرونا را بر خانواده دانست و افزود: خانواده در ایران یک نهاد کانونی است و سازمان اجتماعی خانواده قبل از نهادهای دین و سیاست و اقتصاد و فراغت اثرگذاری دارد.
نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، ایرانیان را خانواده مدار و خانواده محور دانست و تصریح کرد: این خانواده مداری در گفتمان های دینی و ایدئولوژی و سیاسی و روشن فکری جامعه ایران نیز دیده می شود.
آزاد ارمکی، با اشاره به درونی شدن مسئله کرونا در خانواده، عنوان کرد: اثرات مثبت و منفی کرونا در زنان بیش از سایر اعضای خانواده است و زنان به عنوان کانون خانواده ایرانی تحت تاثیر کرونا هستند. سایر نظام های اجتماعی همچون تنظیم جمعیت، مناسبات جنسی، آموزش، تربیت، فراغت، اخلاق و اقتصاد نیز زنان را محور قرار می دهند.
وی با بیان اینکه زنان در کلام سیاسی و فرهنگی و اجتماعی کانون هستند، اما در واقعیت شاهد این کانون بودن نیستیم، اضافه کرد: در جامعه امکانات و اختیارات و شرایط مناسبی برای کنشگری زنان وجود ندارد و منازعات زن و مرد و مادر و فرزند و مناقشات بین نسلی را می بینیم.
این جامعه شناس، زنان را به سه گروه خانه دار، شاغل و شاغل خانه دار تقسیم کرد و گفت: هر کدام از این گروه ها دچار مجموعه ای از چالش ها و ظرفیت ها و کنش ها و نگرش ها هستند و با یک پدیده واحد مواجه نیستیم. در واقع زنان شاغل اگر قبل از کرونا با تضاد و تعارض کنش خارج از خانه مواجه بودند، اکنون با حضور در خانه شاهد تغییر مناسباتشان هستند و وارد حوزه های مدیریتی و تربیتی و آموزشی شده اند.
نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، با بیان اینکه در دوران کرونا مسئولیت تمام اعضای خانواده بر عهده زنان است، خاطرنشان کرد: در خانواده ایرانی نوعی کم مسئولیتی در مردان وجود دارد که این کم مسئولیتی نسبت به حیات اجتماعی خانواده با توقع زیاد از زنان همراه شده است لذا زنان به ویژه زنان شاغل در دوران کرونا هنگام طلب یاری، با این پدیده پنهان مواجه می شوند.
وی یکی دیگر از چالش های مدیریت خانواده در دوران کرونا برای زنان را انتقال مسئولیت نهادهای فرهنگی و دینی و آموزشی و حتی اقتصادی دانست و تصریح کرد: قبل از کرونا این مسئولیت ها به مدرسه و دانشگاه و مسجد و... سپرده شده بود، اما اکنون مادران آموزش و تربیت و فراغت و... را بر عهده دارند.
آزاد ارمکی، با بیان اینکه زنان خانه دار زمینه مدیریت خانواده را دارند و لذا در دوران کرونا سازگارتر هستند، عنوان کرد: بعد از انقلاب برای حضور موثر زنان کنشگر در عرصه های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی تلاش شد و لذا زنان با مسئولیت های عمده مواجه شدند، اما به همان میزان شاهد افزایش مشکلات و چالش ها و مناقشات آنان هستیم.
این جامعه شناس، بیگانگی اجتماعی را ناشی از یک چرخه پیچیده در نظام خانواده و نظام اشتغال دانست و متذکر شد: روانشناسان بسیاری از مشکلات زنان در دوران کرونا را فردی تلقی می کنند، اما کرونا مشکلات فرهنگی و اجتماعی به دنبال داشته است. در واقع انتظارات بیش از ظرفیت زنان نوعی اضمحلال شخصیتی و بیگانگی فرهنگی و اجتماعی برای آنان ایجاد می کند و دچار خستگی و انزجار و نفرت نسبت به خانواده می شوند و لذا تعارضات و مناقشات شکل می گیرد.
وی با بیان اینکه زنان در بیگانگی اجتماعی بیشتر آسیب می بینند، اضافه کرد: متاسفانه زن و مرد مهارت های کافی برای برون رفت از منازعات را پیدا نکرده اند و استمرار منازعه سبب افزایش منازعه و در نهایت خشونت و انزوا می شود.
نایب رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، دوران کرونا را فرصتی برای بروز توانایی زنان دانست و یادآور شد: زنان بار دیگر در تاریخ اجتماعی ایران فرصت بازنگری در مهارت ها و توانایی های خودشان برای نجات خانواده و حمایت از کودکان و سالمندان و بیماران و مردان خودشان را به دست آوردند لذا باید با افزایش توانایی و مهارت، زندگی خانوادگی را ساماندهی و از بیگانگی اجتماعی و نزاع و خشونت اجتناب کنیم.
انتهای پیام