بزرگنمايي:

نسیم گیلان - تسنیم /کامران پارسی‌نژاد نویسنده معتقد است که ادبیات داستانی دچار ایست شده است،‌ نویسنده‌های شاخص دیگر حرفی برای گفتن ندارند.
با اشاره به وضعیت ادبیات در سال 1402 گفت: به طور کلی در حوزه ادبیات داستانی ما دچار ایست شده‌ایم، نویسنده‌ها شاخص ما گویی حرفی برای گفتن ندارند و عملاً داشته‌های خود را در یک دهه منتشر کردند. این موجب کم کاری در حوزه ادبیات شده است.
وی ادامه داد: یکی از دلایل این کم‌کاری‌‌ها عدم مطالعه عمیق و عدم حضور نویسندگان در میان مردم جامعه است، نویسنده باید نگاه کاونده داشته باشد، در بستر جامعه به دنبال سوژه باشد،‌ دغدغه‌های مردم را ببیند، جهان‌بینی امروز مردم را درباره مسائل مختلف بشناسد و درک کند‌، و برای پاسخ به پرسش‌های آن‌ها به ساحت ادبیات ورود کند.
پارسی‌نژاد با بیان این مطلب که در سال‌های اخیر اما در میان نویسندگان جوان شاهد ظهور آثار خوبی بوده‌ایم،‌ گفت:‌ متولیان امور فرهنگی باید از این نویسندگان جوان حمایت کنند تا در آینده شاهد تولیدات بیشتر و بهتری از آن‌ها باشیم.
وی در پاسخ به این پرسش که به لحاظ محتوا‌، وضعیت ادبیات داستانی چگونه است؟ آیا هم‌چنان با ضعفی که چند سالی است گریبان داستان‌های ما را گرفته یعنی گرته‌برداری از آثار داستانی غربی مواجه هستیم،‌ گفت:‌ اکنون گرته‌برداری از جریان‌های مکاتب ادبی مثل مدرنیسیم و پست مدرن کم شده است، یک دوره‌ای این موضوع باب شد و سعی کردند تقلید کورکانه داشته باشند که سرانجامی نداشت، حتی در غرب هم پیش نرفت. مکتب پست مدرن به کتب تخصصی دایره‌المعارف که در غرب تدریس می‌شود‌، نیز راه نیافت. بنابراین این گرته‌برداری اکنون کمرنگ شده است، باز دوباره نویسندگان ما به سبک و سیاق رئالیستی خود برگشتند.
این نویسنده تصریح کرد: در ادبیات هم چنان رنگ و بوی ادبیات سیاسی وجود دارد، نویسندگان جوان به دوره‌های مختلف تاریخی علاقه دارند،‌ برای نمونه فضای دوران پهلوی در رمان‌های سال‌های اخیر نمود بسیاری داشته‌اند‌، البته مسائل اجتماعی به این معنا و مفهوم که از زاویه‌‌ای بکر و جدید به بررسی مساله پرداخته باشند،‌ نمود نداشته است،‌ به نظر من برای تولید یک جریان خوب و سازنده باید سرمایه‌گذاری مادی و معنوی کرد.
پارسی‌نژاد افزود: متاسفانه عمده نویسندگان ما به سمت مسائل فردی خود می‌روند‌، به جای اینکه به دغدغه‌ها و مشکلات مردم جامعه بپردازند. البته نویسندگان ما دانش و اطلاعات اندکی در حوزه‌های جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، آسیب‌شناسی و ...دارند،‌ اگر نویسنده دامنه مطالعاتی بالا و نگاه کاونده داشته باشند‌، این نگاه کاونده می‌تواند تاثیرگذاری بسیاری در عرصه ادبیات داشته باشد.